İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 541
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
Şikayətini bildir
www.nice.az » Xəbərlər » Qəhrəmanımız həmişə yaşayacaq!!!
Qəhrəmanımız həmişə yaşayacaq!!!
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
“Ermənilər dəyiblər bir-birlərinə, hər yerdə Mübarizi axtarırlar…â€
«Cəmi bir avtomat, iki daraq götürüb gedəndə. Heç kəsə də bir söz
deməyib. Keçib ermənilər tərəfə, birinci məntəqədə dörd nəfər keşik
çəkirmiş, bir göz qırpımında dördünü də gəbərdib. Sonra onların
silahını, qumbarasını götürüb, bir az da içəri gedib. Növbəti məntəqədə
8 ermənini cəhənnəmə vasil eləyib. Belə-belə, 5 məntəqə keçib, 40-a
yaxın erməni öldürüb. Axırda hərbi hissəyə hücum çəkib. Ermənilər nə
illah eləyiblər, öhdəsindən gələ bilməyiblər. Çarəsiz qalıb, hərbi
təyyarələri göyə qaldırıblar, tanklarla, toplarla bütün ordu Mübarizin
üstünə gəlib. Mübariz gecə səhərə qədər ordunun qarşısını kəsib tək
canıyla, 80 erməni öldürüb. Axırda onun səngər qurduğu ətrafı
bütünlüklə şumlayıblar.
Bilirsən Mübarizin meyitini niyə vermirlər? Çünki onun meyitini tapa
bilmirlər. Mübarizin olduğu istiqamətdə hektarlarla ərazi büsbütün
şumlanıb, ordan meyit tapılar? Hələ çox adam şübhələnir, deyirlər ki,
Mübariz ölməyib, Qarabağdan Ermənistan tərəfə adlayıb. Ermənilər bu
faktı gizlədirlər, ancaq dəyiblər bir-birlərinə, hər yerdə Mübarizi
axtarırlar…»Mübariz İbrahimov haqda ilk eşitdiyim rəvayət bu oldu – Gəncədə danışırmışlar…
«Cəmi 6 ay idi yaxındakı hərbi hissəyə dəyişmişdilər. Bircə dəfə
çıxmışdı Naftalana, əsgər yoldaşlarıyla gəlmişdi. Ötəri gördüm, yadımda
qaldı: boy-buxun, əzələ… Dəmir kimi oğlan idi, onu yaddan çıxarmaq
olar? Elə uşaqlar adamın yaddaşına ilişib qalır!
Ermənilər hər gecə «ratsiya» əlaqəsinə girirlər bizimkilərlə. Müxtəlif
səslər çıxarırlar, sonra da deyirlər ki, sizin ana-bacılarınız,
Xocalıda əsir aldığımız qadınlardı, gətirmişik beş addımlığınıza,
gözünüzün qabağında zorlayırıq. Uşaqlar danışır ki, ermənilər hər dəfə
belə eləyəndə, Mübariz özünü saxlaya bilmirmiş, kənara çəkilib əsəbdən
tir-tir titrəyirmiş, saatlarla özünə gələ bilmirmiş.
Ermənilər növbəti dəfə “ratsiya†ilə yenə qadın səsi çıxaranda Mübariz
avtomatını da götürüb, heç kəsin xəbəri olmadan aradan çıxıb. Bizim
əsgərlər atəş səsi, bir də “ratsiyaâ€nın o başında qadın səsi çıxaran
erməninin xırıltısını eşidiblər. Yalnız onda baxıblar ki, Mübariz
yoxdu. Hay-haray düşüb, birdən “ratsiyaâ€dan Mübarizin səsi gəlib.
Uşaqlara mövqedən bir addım da kənara atmamağı əmr edib – Mübariz
məntəqədə növbə çəkənlərin komandiri olub. Uşaqlar deyir ki, bu əmr
olmasaymış, digər 6 əsgər də qarşı tərəfə keçəcəkmiş. Doğrudan elədi,
mən o uşaqları yaxşı tanıyıram – hamısı əjdahadı!..
Hə, Mübariz bu əmri verəndən sonra deyib ki, mən getdim qisasımı
almağa, sizsə vaxtınızı gözləyin. Yarım saat keçməmiş erməni tərəfdə
dəhşətli atışmanın getdiyinin şahidi olublar. Atışma səhərə qədər davam
eləyib. Deyirlər, səhər açılandan sonra da ara-sıra atışma səsləri
gəlirmiş. Ona görə hamı elə bilir ki, Mübarizi ələ keçirə bilməyiblər.
Bəlkə də elədi…»Bunu Naftalanda, yaxınlıqdakı hərbi hissədə ciddi əlaqəsi olduğundan
hamının həqiqəti bilmək üçün başına yığışdığı keçmiş döyüşçü
danışırmışâ€¦ «Hər şey əsgərin ölümündən başlayıb. Ermənilər yenə atəşkəsi pozublar,
snayperlə Mübarizin əsgər yoldaşlarından birini vurublar. Əsgər lap
uşaqmış, 18 yaşında, Mübariz də dözməyib. Götürüb, komandirə bir məktub
yollayıb. Yazıb ki, bilirəm, mənə görə səni çox incidəcəklər, mümkünsə,
məni bağışla. Sonra ata-anasına, doğmalarına məktublar göndərib. Yəni
hər şeyi əvvəlcədən planlaşdırıb, gecənin bir aləmi avtomatını götürüb,
adlayıb düşmən tərəfə – əsgərinin qisasını almağa. Döyüşçü yoldaşları
deyir ki, əsgər yoldaşının ölümündən sonra Mübariz özünə yer tapmırdı,
deyirdi, əsgər komandirə amanatdı, bu müxənnətlər gözümüzün qabağında
uşağı öldürdülər; cəzasını alacaqlar!
Təkbaşına bir neçə məntəqə alıb, ermənilərdən xeyli adam qırıb. And
içibmiş ki, ölənədək vuruşacaq. Vuruşub da! Güc-bəla ilə Mübarizi
zərərsizləşdirə biliblər.
Bilirsiz, Ağdərə əməliyyatında mən də iştirak edirdim – Maşallah
müəllimin dəstəsində. Dəstəmizdə bir Çopur Akif vardı, yerlim idi.
Döyüşün qızğın vaxtında onu vurdular. Geri çəkilmə əmri gələndə istədim
Çopurun meyitini götürüm, amma fikrimdən daşındım. Dedim, onsuz da
ölüb, ona görə özümü güdaza verə bilmərəm ki!
Demə, biz döyüş meydanından geri çəkilən kimi xüsusi təyinatlılar
hücuma keçibmiş. O vaxtlar eləydi – ən kritik məqamlarda xüsusi
təyinatlılar girirdi, 1-2 saata strateji yerləri götürüb təhvil verirdi
bizim batalyonlara, dərhal da çəkilirdi, düşməni geri oturdandan sonra
yaralıları, meyitləri də çıxarırdılar. Bizim Çopuru da onlar xilas
etmişdi. Sən demə, ölməyibmiş, yaralanıbmış.
18 il keçib bu hadisənin üstündən, az qala hər gün Çopurla rastlaşırıq
küçədə; hər dəfə də gülə-gülə söz atır ki, məni düşmən əlində qoymuşdun
ha!
Bu vaxta qədər bircə dəfə də olsun bu hadisəyə görə narahat olmamışam.
Daxilən, içimdə həmişə özümü haqlı sayırdım. Ancaq Mübarizin
hərəkətindən sonra dərk elədim ki, 18 ildi özümü aldatmaqla
məşğulammış, öz canımın hayına qalıb dostumu, kəndçimi düşmən əlində
qoymuşammış. 18 il dildə çox görünür – əslində, bir göz qırpımında
keçib-gedib. Nə dəyişib ki həyatda! Heç nə! Bir 18 il də beləcə keçib
gedəcək, mən də öləcəm. Ancaq necə öləcəm? Xəstə, bəlkə də ümidsiz,
düşük vəziyyətdə. Hardasa bir adam da tapılacaq, deyəcək ki, əşşi,
gorbagor olsun Oqtayı - qorxaq, gərəksiz zavallının biriydi, öz yaralı
dostunu düşmən əlində buraxıb tülkü kimi aradan çıxmışdı… İndi qanıram
ki, Allah mənə də Mübariz kimi ölmək fürsəti vermişdi – döyüşə-döyüşə,
mərd-mərdanə. Bu fürsəti dəyərləndirə bilmədim.
Mübarizdən sonra utanıram, Allah haqqı utanıram – Çopurdan da,
camaatımızdan da! Bircə təsəllim var, bəlkə Allah Mübariz kimi ölmək
şansını mənə bir də qismət elədi…»
Bunu, yaşının çox olmasına rəğmən fiziki imkanlar baxımından Mübariz
İbrahimovdan heç də zəif görünməyən, başı, boynu və qol əzələsinin
ölçüsü arasında fərq olmayan, keçmiş döyüşçü yoldaşlarının da qatıldığı
Goranboydakı məclisdə gözləri nəm çəkən Oqtay danışırmışâ€¦
«Ermənilər bilirsiz Mübarizin meyitini niyə vermirlər? Çünki dəhşətə
gəliblər ki, necə ola bilər, bir nəfər azərbaycanlı girir ermənilərin
içinə, minə qədər əsgər qırır, erməniləri zəlil eləyir! Deyirlər ki,
ermənilər xaricdən mütəxəssis gətiriblər, Mübarizin meyitini tədqiq
eləyirlər. Bilmək istəyirlər ki, Mübariz nə qanı daşıyıb, damarında
axan nə olub, ürəyi necədir! Yəni inana bilmirlər dünyada belə adamın
olmağına. Ona görə meyiti vermək istəmirlər. Hələ deyirlər ki,
Mübarizin qanından dərman düzəldib öz əsgərlərinə vurmaq istəyirlər,
onlar da Mübariz kimi olsun deyə!
Daha fikirləşmirlər ki, çaqqala nə qədər canavar qanı vurursan, vur,
xeyri yoxdur, çaqqal elə çaqqal olacaq! Canavar olmaq üçün canavar
doğulmaq lazımdı. Hələ o çaqqallar bizim canavarlarımızdan birini
gördülər. İnşallah, qoy, döyüş başlasın, Mübarizləri görüb dəli
olacaqlar!..»Bunu Yardımlıda mənə danışırdılar…
İndi Şəkiyə gedirəm – şübhə eləmirəm ki, orda da Mübariz haqda qeyri-adi söhbətlərin şahidi olacağam.
Hələ 21-ci yüzildi!Hələ Mübariz qəhrəmanlığından bizi bir neçə həftə ayırır!
Hələ həqiqəti göstərən, yazan bu qədər kütləvi informasiya vasitələri var!
Amma xalq yazılanlara inanmır – düşməni duyuq salmayaq deyə, Mübarizin
bir çox qəhrəmanlıqlarının yazılmadığını, deyilmədiyini,
göstərilmədiyini düşünür.
iyirmibirinci əsrdə, gözümüzün qarşısında bir İGİD Əfsanələşir, Mübariz Əfsanələri yaranır.
Bu, bir xalqın öz tarixinə, ənənəsinə, təfəkkürünə uyğun yanaşmasıdır!
Bu, bir millətin az qala 100 ildi almaq istədiyi ÖCün başlanğıc səsidir!
Bu, torpağı işğal altında olan bir xalqın arzularına gedən yoldur; Xalq
onu öz arzularına doğru aparan hər bir İgidini yüz illərlə bax, beləcə
yaşadır, yaddaşına ömürlük həkk edir – Babək kimi, Koroğlu kimi, Qaçaq
Nəbi kimi…Ermənilər bir müddət «ratsiya» əlaqəsinə girib qadın səsləri çıxarmaqla
üzbəüz mövqedəki Azərbaycan əsgərlərinin heysiyyatıyla oynamayacaqlar;
gənc, sütül, bığ yeri yenicə tərləyən əsgərlərə snayperdən atəş
açmayacaqlar…Bir müddət! Bu «bir müddət»in ömrü növbəti Mübariz İbrahimova qədərdir! Çünki
Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Mübariz İbrahimov hamının qarmaqarışıq
təsəvvür etdiyi Uğur zirvəsini göstərdi, özünü əbədi məşələ çevirib
görə bilmədiyimiz qaranlıqları işıqlatdı!
indi, görürsünüzmü o yanan məşəli? Mübarizin işıqlandırdığı yolu necə?..
Haydı, İşığa Doğru!..
deməyib. Keçib ermənilər tərəfə, birinci məntəqədə dörd nəfər keşik
çəkirmiş, bir göz qırpımında dördünü də gəbərdib. Sonra onların
silahını, qumbarasını götürüb, bir az da içəri gedib. Növbəti məntəqədə
8 ermənini cəhənnəmə vasil eləyib. Belə-belə, 5 məntəqə keçib, 40-a
yaxın erməni öldürüb. Axırda hərbi hissəyə hücum çəkib. Ermənilər nə
illah eləyiblər, öhdəsindən gələ bilməyiblər. Çarəsiz qalıb, hərbi
təyyarələri göyə qaldırıblar, tanklarla, toplarla bütün ordu Mübarizin
üstünə gəlib. Mübariz gecə səhərə qədər ordunun qarşısını kəsib tək
canıyla, 80 erməni öldürüb. Axırda onun səngər qurduğu ətrafı
bütünlüklə şumlayıblar.
Bilirsən Mübarizin meyitini niyə vermirlər? Çünki onun meyitini tapa
bilmirlər. Mübarizin olduğu istiqamətdə hektarlarla ərazi büsbütün
şumlanıb, ordan meyit tapılar? Hələ çox adam şübhələnir, deyirlər ki,
Mübariz ölməyib, Qarabağdan Ermənistan tərəfə adlayıb. Ermənilər bu
faktı gizlədirlər, ancaq dəyiblər bir-birlərinə, hər yerdə Mübarizi
axtarırlar…»Mübariz İbrahimov haqda ilk eşitdiyim rəvayət bu oldu – Gəncədə danışırmışlar…
«Cəmi 6 ay idi yaxındakı hərbi hissəyə dəyişmişdilər. Bircə dəfə
çıxmışdı Naftalana, əsgər yoldaşlarıyla gəlmişdi. Ötəri gördüm, yadımda
qaldı: boy-buxun, əzələ… Dəmir kimi oğlan idi, onu yaddan çıxarmaq
olar? Elə uşaqlar adamın yaddaşına ilişib qalır!
Ermənilər hər gecə «ratsiya» əlaqəsinə girirlər bizimkilərlə. Müxtəlif
səslər çıxarırlar, sonra da deyirlər ki, sizin ana-bacılarınız,
Xocalıda əsir aldığımız qadınlardı, gətirmişik beş addımlığınıza,
gözünüzün qabağında zorlayırıq. Uşaqlar danışır ki, ermənilər hər dəfə
belə eləyəndə, Mübariz özünü saxlaya bilmirmiş, kənara çəkilib əsəbdən
tir-tir titrəyirmiş, saatlarla özünə gələ bilmirmiş.
Ermənilər növbəti dəfə “ratsiya†ilə yenə qadın səsi çıxaranda Mübariz
avtomatını da götürüb, heç kəsin xəbəri olmadan aradan çıxıb. Bizim
əsgərlər atəş səsi, bir də “ratsiyaâ€nın o başında qadın səsi çıxaran
erməninin xırıltısını eşidiblər. Yalnız onda baxıblar ki, Mübariz
yoxdu. Hay-haray düşüb, birdən “ratsiyaâ€dan Mübarizin səsi gəlib.
Uşaqlara mövqedən bir addım da kənara atmamağı əmr edib – Mübariz
məntəqədə növbə çəkənlərin komandiri olub. Uşaqlar deyir ki, bu əmr
olmasaymış, digər 6 əsgər də qarşı tərəfə keçəcəkmiş. Doğrudan elədi,
mən o uşaqları yaxşı tanıyıram – hamısı əjdahadı!..
Hə, Mübariz bu əmri verəndən sonra deyib ki, mən getdim qisasımı
almağa, sizsə vaxtınızı gözləyin. Yarım saat keçməmiş erməni tərəfdə
dəhşətli atışmanın getdiyinin şahidi olublar. Atışma səhərə qədər davam
eləyib. Deyirlər, səhər açılandan sonra da ara-sıra atışma səsləri
gəlirmiş. Ona görə hamı elə bilir ki, Mübarizi ələ keçirə bilməyiblər.
Bəlkə də elədi…»Bunu Naftalanda, yaxınlıqdakı hərbi hissədə ciddi əlaqəsi olduğundan
hamının həqiqəti bilmək üçün başına yığışdığı keçmiş döyüşçü
danışırmışâ€¦ «Hər şey əsgərin ölümündən başlayıb. Ermənilər yenə atəşkəsi pozublar,
snayperlə Mübarizin əsgər yoldaşlarından birini vurublar. Əsgər lap
uşaqmış, 18 yaşında, Mübariz də dözməyib. Götürüb, komandirə bir məktub
yollayıb. Yazıb ki, bilirəm, mənə görə səni çox incidəcəklər, mümkünsə,
məni bağışla. Sonra ata-anasına, doğmalarına məktublar göndərib. Yəni
hər şeyi əvvəlcədən planlaşdırıb, gecənin bir aləmi avtomatını götürüb,
adlayıb düşmən tərəfə – əsgərinin qisasını almağa. Döyüşçü yoldaşları
deyir ki, əsgər yoldaşının ölümündən sonra Mübariz özünə yer tapmırdı,
deyirdi, əsgər komandirə amanatdı, bu müxənnətlər gözümüzün qabağında
uşağı öldürdülər; cəzasını alacaqlar!
Təkbaşına bir neçə məntəqə alıb, ermənilərdən xeyli adam qırıb. And
içibmiş ki, ölənədək vuruşacaq. Vuruşub da! Güc-bəla ilə Mübarizi
zərərsizləşdirə biliblər.
Bilirsiz, Ağdərə əməliyyatında mən də iştirak edirdim – Maşallah
müəllimin dəstəsində. Dəstəmizdə bir Çopur Akif vardı, yerlim idi.
Döyüşün qızğın vaxtında onu vurdular. Geri çəkilmə əmri gələndə istədim
Çopurun meyitini götürüm, amma fikrimdən daşındım. Dedim, onsuz da
ölüb, ona görə özümü güdaza verə bilmərəm ki!
Demə, biz döyüş meydanından geri çəkilən kimi xüsusi təyinatlılar
hücuma keçibmiş. O vaxtlar eləydi – ən kritik məqamlarda xüsusi
təyinatlılar girirdi, 1-2 saata strateji yerləri götürüb təhvil verirdi
bizim batalyonlara, dərhal da çəkilirdi, düşməni geri oturdandan sonra
yaralıları, meyitləri də çıxarırdılar. Bizim Çopuru da onlar xilas
etmişdi. Sən demə, ölməyibmiş, yaralanıbmış.
18 il keçib bu hadisənin üstündən, az qala hər gün Çopurla rastlaşırıq
küçədə; hər dəfə də gülə-gülə söz atır ki, məni düşmən əlində qoymuşdun
ha!
Bu vaxta qədər bircə dəfə də olsun bu hadisəyə görə narahat olmamışam.
Daxilən, içimdə həmişə özümü haqlı sayırdım. Ancaq Mübarizin
hərəkətindən sonra dərk elədim ki, 18 ildi özümü aldatmaqla
məşğulammış, öz canımın hayına qalıb dostumu, kəndçimi düşmən əlində
qoymuşammış. 18 il dildə çox görünür – əslində, bir göz qırpımında
keçib-gedib. Nə dəyişib ki həyatda! Heç nə! Bir 18 il də beləcə keçib
gedəcək, mən də öləcəm. Ancaq necə öləcəm? Xəstə, bəlkə də ümidsiz,
düşük vəziyyətdə. Hardasa bir adam da tapılacaq, deyəcək ki, əşşi,
gorbagor olsun Oqtayı - qorxaq, gərəksiz zavallının biriydi, öz yaralı
dostunu düşmən əlində buraxıb tülkü kimi aradan çıxmışdı… İndi qanıram
ki, Allah mənə də Mübariz kimi ölmək fürsəti vermişdi – döyüşə-döyüşə,
mərd-mərdanə. Bu fürsəti dəyərləndirə bilmədim.
Mübarizdən sonra utanıram, Allah haqqı utanıram – Çopurdan da,
camaatımızdan da! Bircə təsəllim var, bəlkə Allah Mübariz kimi ölmək
şansını mənə bir də qismət elədi…»
Bunu, yaşının çox olmasına rəğmən fiziki imkanlar baxımından Mübariz
İbrahimovdan heç də zəif görünməyən, başı, boynu və qol əzələsinin
ölçüsü arasında fərq olmayan, keçmiş döyüşçü yoldaşlarının da qatıldığı
Goranboydakı məclisdə gözləri nəm çəkən Oqtay danışırmışâ€¦
«Ermənilər bilirsiz Mübarizin meyitini niyə vermirlər? Çünki dəhşətə
gəliblər ki, necə ola bilər, bir nəfər azərbaycanlı girir ermənilərin
içinə, minə qədər əsgər qırır, erməniləri zəlil eləyir! Deyirlər ki,
ermənilər xaricdən mütəxəssis gətiriblər, Mübarizin meyitini tədqiq
eləyirlər. Bilmək istəyirlər ki, Mübariz nə qanı daşıyıb, damarında
axan nə olub, ürəyi necədir! Yəni inana bilmirlər dünyada belə adamın
olmağına. Ona görə meyiti vermək istəmirlər. Hələ deyirlər ki,
Mübarizin qanından dərman düzəldib öz əsgərlərinə vurmaq istəyirlər,
onlar da Mübariz kimi olsun deyə!
Daha fikirləşmirlər ki, çaqqala nə qədər canavar qanı vurursan, vur,
xeyri yoxdur, çaqqal elə çaqqal olacaq! Canavar olmaq üçün canavar
doğulmaq lazımdı. Hələ o çaqqallar bizim canavarlarımızdan birini
gördülər. İnşallah, qoy, döyüş başlasın, Mübarizləri görüb dəli
olacaqlar!..»Bunu Yardımlıda mənə danışırdılar…
İndi Şəkiyə gedirəm – şübhə eləmirəm ki, orda da Mübariz haqda qeyri-adi söhbətlərin şahidi olacağam.
Hələ 21-ci yüzildi!Hələ Mübariz qəhrəmanlığından bizi bir neçə həftə ayırır!
Hələ həqiqəti göstərən, yazan bu qədər kütləvi informasiya vasitələri var!
Amma xalq yazılanlara inanmır – düşməni duyuq salmayaq deyə, Mübarizin
bir çox qəhrəmanlıqlarının yazılmadığını, deyilmədiyini,
göstərilmədiyini düşünür.
iyirmibirinci əsrdə, gözümüzün qarşısında bir İGİD Əfsanələşir, Mübariz Əfsanələri yaranır.
Bu, bir xalqın öz tarixinə, ənənəsinə, təfəkkürünə uyğun yanaşmasıdır!
Bu, bir millətin az qala 100 ildi almaq istədiyi ÖCün başlanğıc səsidir!
Bu, torpağı işğal altında olan bir xalqın arzularına gedən yoldur; Xalq
onu öz arzularına doğru aparan hər bir İgidini yüz illərlə bax, beləcə
yaşadır, yaddaşına ömürlük həkk edir – Babək kimi, Koroğlu kimi, Qaçaq
Nəbi kimi…Ermənilər bir müddət «ratsiya» əlaqəsinə girib qadın səsləri çıxarmaqla
üzbəüz mövqedəki Azərbaycan əsgərlərinin heysiyyatıyla oynamayacaqlar;
gənc, sütül, bığ yeri yenicə tərləyən əsgərlərə snayperdən atəş
açmayacaqlar…Bir müddət! Bu «bir müddət»in ömrü növbəti Mübariz İbrahimova qədərdir! Çünki
Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Mübariz İbrahimov hamının qarmaqarışıq
təsəvvür etdiyi Uğur zirvəsini göstərdi, özünü əbədi məşələ çevirib
görə bilmədiyimiz qaranlıqları işıqlatdı!
indi, görürsünüzmü o yanan məşəli? Mübarizin işıqlandırdığı yolu necə?..
Haydı, İşığa Doğru!..
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: _emil_ | 
Baxış sayı : 1084 | 
Rəylərin sayı (18) | 
4 avqust 2010
Müəllif: _emil_ | Baxış sayı : 1084 | Rəylərin sayı (18) | 4 avqust 2010
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
