Alber Kamyunun aforizmləri
25 iyul 2012. Müəllif: Lura
1. Azadlıq imtiyaz yox, ilk əvvəl məsuliyyət deməkdi.
2. Azad o kəsdir ki, yalan danışmağı bacarmır.
3. Həyatın ən böyük sualı insanlar arasında necə yaşamalı olmağındır.
4. Görürəm ki, insanların çoxu yaşamağın daha onlardan ötrü heç bir dəyər kəsb eləməyinə görə ölür. Və mən burdan belə nəticəyə gəlirəm ki, həyatın mənası ən mühüm məsələdi.
5. Məşhər gününü gözləməyin. O hər gün baş verir. Xoşbəxtliyə tələbat mənim üçün insan ürəyinin ən nəcib canatımıdır.
6. Nəzarət eləməyə başlayanda vaxt ləng gedir. Və o bizim unutqanlığımızdan istifadə edir. Hətta ola bilsin ki, iki zaman mövcuddu; bizim nəzarət etdiyimiz və bizi dəyişən zaman.
7. Dünyanın absurdluğunun bəraəti yalnız estetik baxımdan mümkündür.
8. Tanrının varlığını inkar etmək hələ o demək deyil ki, heç bir əxlaq da yoxdu.
9. Əbədi qayıdış əzabla barışın təzahürüdür.
10. Mükəmməllik olmayan yerdə xoşbəxtlik də yoxdu.
11. Yer üzündə elə bir şey var ki, ələ nadir hallarda düşsə də ona həmişə can atılmalıdı. Bü, insan nəvazişidi.
12. Günah başlanğıcı olmadan insan yaşaya bilməz. İlahi başlanğıcsız isə birtəhər keçinə bilər. Ölümsüzlük perspektivsiz ideyadı.
13. Həyata ümidsizlik olmasa, həyata məhəbbət də olmaz.
14. Özün üçün büdpərəst, digərləri üçün xristian olmaq hər bir insanın instinktiv meylləndiyi bir halədir.
15. «Təcrübdən» keçirilməsi vacib olan bir sual: eyni vaxtda həm tənha, həm də xoşbəxt olmaq mümküdürmü?
16. Oyun və qəhrəmanlıq əsl mənasını ölüm anında alır.
17. İnsanı heyvandan fərqləndirən əsas cəhət təsəvvürdü.
18. Çoxları üçün müharibə tənhalığın sonu deməkdi. Mənim üçün isə bu, tənhalığın yekunudu.
19. Öldürmək azadlığına qarşı qoyulması mümkün olan yeganə azadlıq ölmək azadlığıdır. Yəni, ölüm qorxusundan azad olmaq və bu bədbəxt hadisəyə təbiətdə yer verə bilmək.
20. Əgər böyük dərd içində olan insanın üzünə xoşbəxtlik gülüpsə, o, bunu gizləyə bilmir. O, xoşbəxtliyin üzərinə elə atılır ki, sanki onu bərk-bərk bağrına basıb qısqanclıqdan boğmaq istəyir.
21. Əgər həqiqətən də sevgiyə layiq olanları səmimi şəkildə sevib, öz məhəbbətini xırdalıqlara, axmaqlıqlara, boş şeylərə xərcləməsən, öz həyatını yavaş-yavaş işıqlı eləyib güclü ola bilərsən.
22. İnsan öz ölümü üzərində hakimi-mütləqdi. Biz bir-birimizlə yanaşı yaşamaq üçün doğulmuşuq. Amma sırf özümüz üçün ölürük.
23. İnsan qorxaqlarla əhatə olunanda özünü tənha hiss edir.
24. Həyat bütün mənalardan xalidi. Bunu dərk edən insan azadlıq qazanır.
25. İnsan əsl simasından imtina edən yeganə canlıdı.
26. Ağlın sərhədlərini bilmək dahilikdi.
«Sizif haqqında əsatir»dən
2. Azad o kəsdir ki, yalan danışmağı bacarmır.
3. Həyatın ən böyük sualı insanlar arasında necə yaşamalı olmağındır.
4. Görürəm ki, insanların çoxu yaşamağın daha onlardan ötrü heç bir dəyər kəsb eləməyinə görə ölür. Və mən burdan belə nəticəyə gəlirəm ki, həyatın mənası ən mühüm məsələdi.
5. Məşhər gününü gözləməyin. O hər gün baş verir. Xoşbəxtliyə tələbat mənim üçün insan ürəyinin ən nəcib canatımıdır.
6. Nəzarət eləməyə başlayanda vaxt ləng gedir. Və o bizim unutqanlığımızdan istifadə edir. Hətta ola bilsin ki, iki zaman mövcuddu; bizim nəzarət etdiyimiz və bizi dəyişən zaman.
7. Dünyanın absurdluğunun bəraəti yalnız estetik baxımdan mümkündür.
8. Tanrının varlığını inkar etmək hələ o demək deyil ki, heç bir əxlaq da yoxdu.
9. Əbədi qayıdış əzabla barışın təzahürüdür.
10. Mükəmməllik olmayan yerdə xoşbəxtlik də yoxdu.
11. Yer üzündə elə bir şey var ki, ələ nadir hallarda düşsə də ona həmişə can atılmalıdı. Bü, insan nəvazişidi.
12. Günah başlanğıcı olmadan insan yaşaya bilməz. İlahi başlanğıcsız isə birtəhər keçinə bilər. Ölümsüzlük perspektivsiz ideyadı.
13. Həyata ümidsizlik olmasa, həyata məhəbbət də olmaz.
14. Özün üçün büdpərəst, digərləri üçün xristian olmaq hər bir insanın instinktiv meylləndiyi bir halədir.
15. «Təcrübdən» keçirilməsi vacib olan bir sual: eyni vaxtda həm tənha, həm də xoşbəxt olmaq mümküdürmü?
16. Oyun və qəhrəmanlıq əsl mənasını ölüm anında alır.
17. İnsanı heyvandan fərqləndirən əsas cəhət təsəvvürdü.
18. Çoxları üçün müharibə tənhalığın sonu deməkdi. Mənim üçün isə bu, tənhalığın yekunudu.
19. Öldürmək azadlığına qarşı qoyulması mümkün olan yeganə azadlıq ölmək azadlığıdır. Yəni, ölüm qorxusundan azad olmaq və bu bədbəxt hadisəyə təbiətdə yer verə bilmək.
20. Əgər böyük dərd içində olan insanın üzünə xoşbəxtlik gülüpsə, o, bunu gizləyə bilmir. O, xoşbəxtliyin üzərinə elə atılır ki, sanki onu bərk-bərk bağrına basıb qısqanclıqdan boğmaq istəyir.
21. Əgər həqiqətən də sevgiyə layiq olanları səmimi şəkildə sevib, öz məhəbbətini xırdalıqlara, axmaqlıqlara, boş şeylərə xərcləməsən, öz həyatını yavaş-yavaş işıqlı eləyib güclü ola bilərsən.
22. İnsan öz ölümü üzərində hakimi-mütləqdi. Biz bir-birimizlə yanaşı yaşamaq üçün doğulmuşuq. Amma sırf özümüz üçün ölürük.
23. İnsan qorxaqlarla əhatə olunanda özünü tənha hiss edir.
24. Həyat bütün mənalardan xalidi. Bunu dərk edən insan azadlıq qazanır.
25. İnsan əsl simasından imtina edən yeganə canlıdı.
26. Ağlın sərhədlərini bilmək dahilikdi.
«Sizif haqqında əsatir»dən