Bu gün Mikayıl Müşviqin doğum günüdür
5 iyun 2010. Müəllif: krik
Cəmi 29 il yaşamış Azərbaycan ədəbiyyatının klassiki,unudulmaz şairi Mikayıl Müşfiqin bu gün 102 yaşı tamam oldu.
Mikayıl Əbdülxaliq oğlu İsmayılzadə 5 iyun 1908-ci ildə Bakıda müəllim ailəsində anadan olub. Körpəlikdən anasını, 6 yaşında atasını itirən Mikayıl yetimliyin, həyatın acılıqlarını çox erkən dadmışdır. Gözlərinin dərinliyində bir niskil, qəlbində ana həsrəti olan Mikayıl bəlkə də bu səbəbdən ana haqqında ən gözəl şerlərini yazmışdır. 19 yaşında qələmə aldığı "Ana" şeri onun bütün nisgilinin ifadəsi kimi səslənməkdədir:
Ana dedim, ürəyimə yanar odlar saçıldı,
Ana dedim, bir ürpəriş hasil oldu canımda,
Ana dedim, qarşımda bir gözəl səhnə açıldı,
Ana dedim, fəqət, onu görməz oldum yanımda.
İbtidai təhsilini inqilabdan əvvəl rus-tatar məktəbində almışdır. Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Bakı darül-müəllimində və 12 saylı II dərəcəli məktəbdə oxumuşdur. 1931-ci ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin dil və ədəbiyyat şöbəsini bitirən Mikayıl Bakı məktəblərində müəllimliyə başlamışdır. Sonralar "Azərnəşr"də redaktor və tərcüməçi işləmişdir.Son iş yeri 18 saylı Bakı şəhər orta məktəbi olmuşdur (bu məktəb indi onun adını daşıyır). Mikayıl Müşfiqin ilk şerlər kitabı "Küləklər" üçüncü kursda oxuyarkən çap edilmişdir. Kitabın ayağı sayalı olmuşdur. 1937-ci ilə qədər onun 9 kitabı çap edilmişdir. On birinci kitabı adlanacaq "Çağlayan"ı da nəşrə hazırlayırdı. Amma onu nəşr etdirmək Mikayıl Müşfiqə qismət olmadı. Çünki 1937-ci ildə əliqılınclı qanlı repressiya millətin ziyalı övladlarının başının üstünü kəsdirmişdi.
Mikayıl Müşfiqin külliyyatını vərəqləyəndə həqiqətən, heyrətə gəlirsən. Çox cavan həyatı tərk etmiş bir insan qısa ömür ərzində klassik əsərlərə imza atıb. Maraqlıdır ki, Müşfiq ilk qələm təcrübələrindən başlayaraq nə yazıbsa, hamısı gözəldir. Onun poeziyasından hansı ləçəyi çəksən, istər-istəməz deyirsən: bax, elə bu misralara görə Müşfiq ədəbiyyatımızda əbədi qalasıdır. Onun lirik şerlərini oxuduqca anlamaq olmur ki, bu cür zəngin mənəviyyata malik şairə necə "xalq düşməni" damğası vurmaq olardı. Halbuki Mikayıl Müşfiq təpədən dırnağa lirik şair idi. Qəlbinin dediklərini, ruhunun pıçıldadıqlarını can yanğısı ilə kağızlara naxışlayan bu nakam taleli şair hansı fəhmin gücünəsə sanki ömrünün yarımçıq tamamlanacağını bilirdi.
1938-ci il yanvarın 6-da cəza tədbirləri dövründə güllələnmişdir. Əbədiləşdirmək üçün Bakıda büstü qoyulmuş, məktəbə, küçəyə və meydana adı verilmişdir.
Ədəbiyyatımızın ən gənc klassiki, yaşın 102-ə çatsa da, özün qəlbimizdə, könlümüzdə eləcə 29 yaşlı Mikayıl Müşfiqsən!
Mikayıl Əbdülxaliq oğlu İsmayılzadə 5 iyun 1908-ci ildə Bakıda müəllim ailəsində anadan olub. Körpəlikdən anasını, 6 yaşında atasını itirən Mikayıl yetimliyin, həyatın acılıqlarını çox erkən dadmışdır. Gözlərinin dərinliyində bir niskil, qəlbində ana həsrəti olan Mikayıl bəlkə də bu səbəbdən ana haqqında ən gözəl şerlərini yazmışdır. 19 yaşında qələmə aldığı "Ana" şeri onun bütün nisgilinin ifadəsi kimi səslənməkdədir:
Ana dedim, ürəyimə yanar odlar saçıldı,
Ana dedim, bir ürpəriş hasil oldu canımda,
Ana dedim, qarşımda bir gözəl səhnə açıldı,
Ana dedim, fəqət, onu görməz oldum yanımda.
İbtidai təhsilini inqilabdan əvvəl rus-tatar məktəbində almışdır. Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Bakı darül-müəllimində və 12 saylı II dərəcəli məktəbdə oxumuşdur. 1931-ci ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin dil və ədəbiyyat şöbəsini bitirən Mikayıl Bakı məktəblərində müəllimliyə başlamışdır. Sonralar "Azərnəşr"də redaktor və tərcüməçi işləmişdir.Son iş yeri 18 saylı Bakı şəhər orta məktəbi olmuşdur (bu məktəb indi onun adını daşıyır). Mikayıl Müşfiqin ilk şerlər kitabı "Küləklər" üçüncü kursda oxuyarkən çap edilmişdir. Kitabın ayağı sayalı olmuşdur. 1937-ci ilə qədər onun 9 kitabı çap edilmişdir. On birinci kitabı adlanacaq "Çağlayan"ı da nəşrə hazırlayırdı. Amma onu nəşr etdirmək Mikayıl Müşfiqə qismət olmadı. Çünki 1937-ci ildə əliqılınclı qanlı repressiya millətin ziyalı övladlarının başının üstünü kəsdirmişdi.
Mikayıl Müşfiqin külliyyatını vərəqləyəndə həqiqətən, heyrətə gəlirsən. Çox cavan həyatı tərk etmiş bir insan qısa ömür ərzində klassik əsərlərə imza atıb. Maraqlıdır ki, Müşfiq ilk qələm təcrübələrindən başlayaraq nə yazıbsa, hamısı gözəldir. Onun poeziyasından hansı ləçəyi çəksən, istər-istəməz deyirsən: bax, elə bu misralara görə Müşfiq ədəbiyyatımızda əbədi qalasıdır. Onun lirik şerlərini oxuduqca anlamaq olmur ki, bu cür zəngin mənəviyyata malik şairə necə "xalq düşməni" damğası vurmaq olardı. Halbuki Mikayıl Müşfiq təpədən dırnağa lirik şair idi. Qəlbinin dediklərini, ruhunun pıçıldadıqlarını can yanğısı ilə kağızlara naxışlayan bu nakam taleli şair hansı fəhmin gücünəsə sanki ömrünün yarımçıq tamamlanacağını bilirdi.
1938-ci il yanvarın 6-da cəza tədbirləri dövründə güllələnmişdir. Əbədiləşdirmək üçün Bakıda büstü qoyulmuş, məktəbə, küçəyə və meydana adı verilmişdir.
Ədəbiyyatımızın ən gənc klassiki, yaşın 102-ə çatsa da, özün qəlbimizdə, könlümüzdə eləcə 29 yaşlı Mikayıl Müşfiqsən!