0 yaşında

Ata :
Bu şirin necədə kiçikdi. İndi bu kiçik şey mənim qızımdı?
Gözləri də mənə nə qədər çox bənzəyir...

Qızı :
Bu gözlərini məndən heç ayırmayan kişi yəqin mənim atamdı...

5 yaşında

Ata :
Şahzadəm mənim, gözəl qızım...
De görüm atan sənə nə alsın...?

Qızı :
Ən çox atamı sevirəm...
Atam, niyə anamla yatır?
Həmişə mənimlə yatsın, başqasını sevməsin...

10 yaşında

Ata :
Getdikcə yaramaz olur, kimə oxşadı bu qız?

Qızı :
Mən atama aşiqəm, onu çox sevirəm.
Böyüyəndə atam kimi kişiylə evlənəcəm.
Atam bu ay cibxərcliyimi artırar görəsən?

15 yaşında

Ata :
Nə qədər də tez böyüdü...
Evə də get-gedə gec gəlməyə başladı, bu gedişlə başına pis bir iş gələcək...
Məncə bundan sonra onunla daha sərt danışmalıyam...

Qızı :
Atamın ucbatından yoldaşlarımla istədiyim qədər vaxt keçirdə bilmirəm...
Mənə təzyiq etməsindən nifrət edirəm...
Nə vaxt azad olacağam?

20 yaşında

Ata :
Artıq sözümü dinləmir, məndən gedərək uzaqlaşır...
Öz pulunu da qazanmağa başladı, mənə ehtiyacı qalmadı təbii.
Uzun zamandır şirin bir-iki söz keçmədi aramızda onsuzda..
Evədə davamlı olaraq oğlanlar zəng edir. Yəqin qızım əldən gedir...

Qızı :
Hər dediyimə sözdən inciyir və məni heç cür başa düşmür...
Hələ keçən gün geyindiyim mini yupkayada acıqlanmışdı. Buna nə deməli...¿
Evdən ayrılıb, öz həyatımı qurmalıyam...
Uşaq rəftarı görməkdən bezdim artıq!...

25 yaşında

Ata :
Bir gün bunun olacağını bilirdim...
Offf qızım artıq evlənir...
Onsuzda aramız əvvəl ki, kimi deyildi...
İndi bir də əri var...
Şahzadəm məni tərk edir... =(

Qızı :
Belə bir gündə o bədbəxt ifadəni geyinməsinə nə ehtiyac var ki?
Bilirəm, onu heç cür içinə həzm edə bilmədi. Buna gorə edir...
Öz xəyalındakı kürəkən deyil axı.
Sanki birlikdə yaşayacaq olan odu mən yox...

30 yaşında

Ata :
Çox az görüşürük. Daha sıx bir yerə gəlsək nə yaxşı olar...
Həm nəvələrimçündə çox darıxıram...
Öz yoldaş ətraflarından fürsət tapıb da bizə gələ bilmirlər ki...

Qızı :
Atamada çox laqeyd yanaşıram yəqin...
Yenə telefonda çox kədərli gəldi səsi...
Ən yaxşısı həftənin sonu onlara qonaq gedib, sürpriz etməkdi...

40 yaşında

Ata :
Qızım, mənim intellektual səviyyəmi kafi tapmır...
Ona görə zamanın gerisində düşünürmüşəm...
Halbuki kiçikkən dərslərinə həmişə mən kömək edərdim...
Anlaya bilmədiyi bütün problemləri məndən soruşardı...
İndi məni bəyənmir...
Bir daha onunla əsla siyasi muzakirələrə girməyəcəm

Qızı :
Atam gedərək daha da uşaq kimi davranır...
Davamlı bir şeylərdən şikayətlənir...
Hərçənddə son zamanlarda sağlamlığı da yaxşı deyil amma...
Ya ona bir şey olarsa...?
Onsuzda heç bir zaman dilədiyi kimi bir övlad da ola bilmədim...

45 yaşında

Ata :
Qızımın xoşbəxt bir yuvası olması nə gözəl...
Gözüm arxada getməyəcəm. Hər şeyi özü bacardı...
Onunla qürur duyuram...

Qızı :
Atam üçün çox narahatlıqlanıram. Onu itirməyə hazır deyiləm...
Dərmanlarını da həmişə laqeydlik edir onsuzda.Allahım onu məndən alma.

50 yaşında

Ata :
Dünyada xoşbəxt qal qızım !...

Qızı :
Sənin üçün çox darıxacağam və axtaracağam Atacan =(...
İndi mən kimlə məsləhətləşəcəyəm, kim komək edəcək mənə...?
Nə olar getdiyin yerdə cox xoşbəxt ol...
Və həmişə yanımda olduğunu hiss etdir,
Nə bilim mən, arada sırada işarələr göndər məsələn...