Heç olmamışdı ki.
18 yanvar 2011. Müəllif: SEV_GI
Əlimdəki şüşə kəshikləri qabıq bağladı bu gün… Gedişin qədər dərin deyildilər çünki.. Əllərim... əllərimə baxıram da nə də tez sağaldılar... Halbuki gedərkən içimdə buraxdığın boşluq hələ canımı acıdır. Və hələ qanadığını hiss edirəm ürəyimin. Niyə məndən ayrılıb bizi ayırmaq istəyənlərə təslim oldun ki..niyə? Tam da ürəyimdəki üsyanları basdırmışkən, özümlə döyüşməməyə söz vermişkən, yaralarımı qucaqlamışkən və mən səni belə dəlicəsinə sevmişkən niyə…? Mənim kimi bizi ayıranlara qarşı mübarizə aparmağı sınasaydın yaralarıma duz basmaq məcburiyyətində qalmazdım…
Nə qəribədir deyilmi…? Gedişinin buraxdığı ağrını örtsün deyə ağrılar seçirəm artıq. Şüşə qırıqlarının üzərində gedirəm məsələn.. əllərimi atəşin üzərində dolaşdıra bilirəm.. yumruğumu sıxıb var gücümlə divara çırpıram məsələn..
Çırpıram da...… Yenə də basdıra bilmirəm yoxluğunun buraxdığı ağrını. Niyə ayrılıb getdin ki...? Niyə yoxsan indi..? Hansı nağıl inandırdı? Hansı ulduz gizlətdi səni məndən?
Getdin elə deyilmi..?
Özümü aldadıram indi sadəcə..
Hər gün özümə deyirəm ki...
"O yox idi ki... Heç olmamışdı ki...."
Nə qəribədir deyilmi…? Gedişinin buraxdığı ağrını örtsün deyə ağrılar seçirəm artıq. Şüşə qırıqlarının üzərində gedirəm məsələn.. əllərimi atəşin üzərində dolaşdıra bilirəm.. yumruğumu sıxıb var gücümlə divara çırpıram məsələn..
Çırpıram da...… Yenə də basdıra bilmirəm yoxluğunun buraxdığı ağrını. Niyə ayrılıb getdin ki...? Niyə yoxsan indi..? Hansı nağıl inandırdı? Hansı ulduz gizlətdi səni məndən?
Getdin elə deyilmi..?
Özümü aldadıram indi sadəcə..
Hər gün özümə deyirəm ki...
"O yox idi ki... Heç olmamışdı ki...."