Bir nöqtə qaldı
24 dekabr 2010. Müəllif: Sparrow
Yumuq yumuq əllərlə başladım mən də həyata hər kəs kimi....
İki nöqtə üst üstə (:) qoyuldu yaşayacaqlarım üçün həyata. Günlər günləri qovdu, aylar aylara əl uzatdı, illər bağladı ayları bir-birinə zaman bu günlərə çatdı.
Nə xoşbəxt ki sevənlərim oldu, nə xoşbəxt ki sevdiklərim oldu.
Sevgilərlə dolu keçdi həyatım, doya bilmədim. Bəzən buludlar qısqandılar saf sevgilərimi, bəzən yağışlar diqqət etdilər göz yaşlarıma, bəzən günəş mənim qədər isti gülə bilmədiyini düşündü dünyaya, bəzən quşlar uçmağı bacarmadıqlarını anladılar.
Bəzən hüzn gəldi üzümə amma təbəssümlərə buraxdı yenə hər şeyi. Ürəyim hərdənbir ağlasa da utandı sevgi mənbələrinin yanında axıtmağa yaşlarını.
Bəzən sual işarəsi (?) qoydum anlaya bilmədiklərimə, bəzən bir şeylər izah etmək istəyərcəsinə nida (!).
Bəzən gözəlliklər sıxdı, sevgilər ağır gəldi danışa bilmədim üç nöqtə (...) qoydum izah edə bilmədiklərimə.
İnsan tək başına amma həyat deyil bunu anladım.
Tapdığım sevgiləri müsbətlərlə (+) ürəyimdə yığdım.
Kini, nifrəti bir mənfi (-) ilə çıxardım.
Günlərlə vurdum (*) sevgilərimi.
Bu da böyük bir dünya demək idi. İtirməmək üçün sevgilərimi yaxşıca sıxdım əllərimi.
Yenə yumuq yumuq idi əllərim başlanğıcda olduğu kimi.
Yaşayacaqlarım üçün bir vergül (,) qoymaq keçdi içimdən.
Bir nöqtə (.) qaldı.
Fikirləriniz...
İki nöqtə üst üstə (:) qoyuldu yaşayacaqlarım üçün həyata. Günlər günləri qovdu, aylar aylara əl uzatdı, illər bağladı ayları bir-birinə zaman bu günlərə çatdı.
Nə xoşbəxt ki sevənlərim oldu, nə xoşbəxt ki sevdiklərim oldu.
Sevgilərlə dolu keçdi həyatım, doya bilmədim. Bəzən buludlar qısqandılar saf sevgilərimi, bəzən yağışlar diqqət etdilər göz yaşlarıma, bəzən günəş mənim qədər isti gülə bilmədiyini düşündü dünyaya, bəzən quşlar uçmağı bacarmadıqlarını anladılar.
Bəzən hüzn gəldi üzümə amma təbəssümlərə buraxdı yenə hər şeyi. Ürəyim hərdənbir ağlasa da utandı sevgi mənbələrinin yanında axıtmağa yaşlarını.
Bəzən sual işarəsi (?) qoydum anlaya bilmədiklərimə, bəzən bir şeylər izah etmək istəyərcəsinə nida (!).
Bəzən gözəlliklər sıxdı, sevgilər ağır gəldi danışa bilmədim üç nöqtə (...) qoydum izah edə bilmədiklərimə.
İnsan tək başına amma həyat deyil bunu anladım.
Tapdığım sevgiləri müsbətlərlə (+) ürəyimdə yığdım.
Kini, nifrəti bir mənfi (-) ilə çıxardım.
Günlərlə vurdum (*) sevgilərimi.
Bu da böyük bir dünya demək idi. İtirməmək üçün sevgilərimi yaxşıca sıxdım əllərimi.
Yenə yumuq yumuq idi əllərim başlanğıcda olduğu kimi.
Yaşayacaqlarım üçün bir vergül (,) qoymaq keçdi içimdən.
Bir nöqtə (.) qaldı.
Fikirləriniz...