www.nice.az > Çap versiyası

Qayıdıram
Düşselliğinden həqiqətimə,özümə özümlə olan mənliyimə yenidən.Yaşayıram mənasız bir həyatı bütün qabarma-çəkilmələrimi geridə buraxıram.Mənası yox artıq keçmişimin nə gələcəyimin,bir yerində istehlak edir məni qatran qarası gecələri bu həyatın.Bu sevda yükünü artıq daşıya bilməz oluram, tükənirəm...

Anlayıram
Sənsizlik çarəsizlik, çarəsizlikdə bir o qədər sənsizlik əslində.Sənsizliyimdən uzanıb uzun səfərlərə çıxsamda, yenə və yenidən həmişə sənə çatıram...

Tükənirəm
Səninlə olan hər şeyi tək-tək itirirəm.Ovuclarımdan əvvəl əllərin çəkilir yavaşca,sonra ışıl - ışıl,ahəngli gözlərin uzaqlaşır baxışlarımdan,mənə kürəyini dönürsən, üzündə o donuq ifadəylə.başqa baxışlara əmanət eləcə buraxıb gedirəm gözlərini.

Yaşayıram
Bu ağrını ən gizli qapaqlı yerlərimdə, ürəyimə saxlayıram sevgini.Sən olan yanlarımı, içim ağrıyaraq yaşamağa çalışıram...

Bilirəm
Sən yoxkən çətin olacaq öyrəşdiyim şəhərin havasını tənəffüs etmək.Bir zamanlar sənin olan bir ürəyimi yaşatmaq təkrar eyni həvəslə və eyni ehtiraslı eşqlə sarılmaq yenidən sevda yüklü bir ürəyə.

Gedirəm
"istəyirəm" deyərkən, dilim lal olsun istəyirəm o anda...Çox çətin olsa da sənsizliyimə qucaq açıram, heç istəmədən.Ağır gəlir ,sevdiyim, bu ayrılıq, canım çox ağrıyır.Səndən ayıra bilmirəm özümü,içimə artıq o qədər işləmisən ki...
Ürəklərimizlə bir bütün olmuşuq.Bir bədənə bürünmüş mənliklərimiz.
Sevərkən ayrılmaq,məgər nə qədər də çətinmiş...