İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 170
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
Şikayətini bildir
www.nice.az » Sevgi Aləmi » Həyatı düşünərək
Həyatı düşünərək
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
Həyatı düşünərək
Həyat axınına alıb bizi bir yerlərə sürükləyərkən nələri yaşayırıq, nələri görürük, nələri duyuruq, nələri itiririk deyə düşünə bilmirik o ani axının surəti ilə.
Bəzən etdiklərimizin səbəbini anlamırıq. Bir şeyləri cox arzulayırıq, həmişə sahib olmaq üçün dualar tökürük, əldə etdiyimiz an dünyanın ən xoşbəxt insanı olacağımızı düşünürük. Gerçəkləşəcəyi günü gözləyirik ürək çırpıntıları ilə...
Bəzən zaman durur. Bəzən yoruluruq. Bəzən zamanın saxta oyunları içinə düşürük. Bir anlığa bu sevincin coşğusu ilə duyğulanırıq. Sonra... hər şey yox olur. Itir. Gedir.
Və bir gün arzuladığımız, xəyallarını qurduğumuz şey real olur. Bir anlığa belə olsa buludların arasına qaldırır bizi, cənnəti yaşadır. Ən dəhşətlisi isə sahib olduğumuz şeyə doya bilmədən itiririk. O an ürəkdə qopan tufan, qasırğa bir müddət qabaq keçirdiyin sevinci yox edir.
Əriyirsən, yox olursan. Amma o yoxluğu başa düşmürsən. Səbəb axtarırsan, məqsəd axtarırsan tapa bilmirsən.
Hər şey belə davam edir. Günlər bir-birini qovalayır. Yenə zamanın surəti ilə sürüklənən həyat xatirələri axınına alıb aparır. Selini gətirir odunu sondürür, unutdurur yanğınını, dərdini. Amma közərtisini qoyur ürəyində.
Görən necə yaşayırıq bir gün hər şeyin bitəcəyini bilə-bilə? Görən həqiqətənmi bir dəfə ölürük, hər dəfə itirdiyimiz şeylərdə varlığımızın zərrə-zərrə yox olduğunu bilə-bilə?
Insan dediyin nə usanmaz şeydir ki, hər zaman arzulayır, umid bəsləyir, röyalarda uçur, xəyallara dalır gerçəkləşməyəcəyini bilə-bilə?
Mən həyatı düşünürəm həyat məni yorur, varlığı düşünürəm varlıq məni çıxılmazın içinə salır, yoxluğu düşünürəm hər düşündüyümdə varlığımı məndən alır!
Bəzən etdiklərimizin səbəbini anlamırıq. Bir şeyləri cox arzulayırıq, həmişə sahib olmaq üçün dualar tökürük, əldə etdiyimiz an dünyanın ən xoşbəxt insanı olacağımızı düşünürük. Gerçəkləşəcəyi günü gözləyirik ürək çırpıntıları ilə...
Bəzən zaman durur. Bəzən yoruluruq. Bəzən zamanın saxta oyunları içinə düşürük. Bir anlığa bu sevincin coşğusu ilə duyğulanırıq. Sonra... hər şey yox olur. Itir. Gedir.
Və bir gün arzuladığımız, xəyallarını qurduğumuz şey real olur. Bir anlığa belə olsa buludların arasına qaldırır bizi, cənnəti yaşadır. Ən dəhşətlisi isə sahib olduğumuz şeyə doya bilmədən itiririk. O an ürəkdə qopan tufan, qasırğa bir müddət qabaq keçirdiyin sevinci yox edir.
Əriyirsən, yox olursan. Amma o yoxluğu başa düşmürsən. Səbəb axtarırsan, məqsəd axtarırsan tapa bilmirsən.
Hər şey belə davam edir. Günlər bir-birini qovalayır. Yenə zamanın surəti ilə sürüklənən həyat xatirələri axınına alıb aparır. Selini gətirir odunu sondürür, unutdurur yanğınını, dərdini. Amma közərtisini qoyur ürəyində.
Görən necə yaşayırıq bir gün hər şeyin bitəcəyini bilə-bilə? Görən həqiqətənmi bir dəfə ölürük, hər dəfə itirdiyimiz şeylərdə varlığımızın zərrə-zərrə yox olduğunu bilə-bilə?
Insan dediyin nə usanmaz şeydir ki, hər zaman arzulayır, umid bəsləyir, röyalarda uçur, xəyallara dalır gerçəkləşməyəcəyini bilə-bilə?
Mən həyatı düşünürəm həyat məni yorur, varlığı düşünürəm varlıq məni çıxılmazın içinə salır, yoxluğu düşünürəm hər düşündüyümdə varlığımı məndən alır!
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: Ayla_girl | 
Baxış sayı : 441 | 
Rəylərin sayı (15) | 
22 dekabr 2010
Müəllif: Ayla_girl | Baxış sayı : 441 | Rəylərin sayı (15) | 22 dekabr 2010
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
