İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 75
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
Şikayətini bildir
www.nice.az » Sevgi Aləmi » Sevgini xatırlamaq [hekayə]
Sevgini xatırlamaq [hekayə]
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
![Sevgini xatırlamaq [hekayə]](/uploads/posts/1348897926_copy.jpg "Sevgini xatırlamaq [hekayə]")
Eleanor, nənəsinə nələr olduğunu anlamırdı. Nənəsi şəkəri hara qoyduğunu, fakturalarını nə vaxt ödəyəcəyini, marketə alverə aparmaq üzrə onu evdən nə vaxt götürəcəklərini unudurdu.
Eleanor anasından soruşdu: - "Nənəmin nəyi var? Əvvəl çox düz bir insan idi. İndi kədərli və ağlı qarışıq görünür və hər şeyi unudur."
Anası: - "Nənən qocalır. İndi sevgiyə hər zamankindən daha çox ehtiyacı var"-dedi.
- "Qocalmaq necə bir şeydir? Hər qocalan unutqanmı olar? Mən də elə olacağam?" - "Qocalan hər kəs unutqan olmaz, Eleanor. Nənənin Alzheimer xəstəliyinə tutulduğunu hesab edirik və bu onu daha unutqan edir. Ehtiyac duyduğu baxımı görməsi üçün onu bir xəstəxanaya aparmaq məcburiyyətində qala bilərik."
- "Amma ana, bu çox pisdir! Onda nənəm kiçik evi üçün darıxmaz?"
- "Hərhalda darıxar, amma edə biləcəyimiz başqa bir şey yoxdur. Orada ona yaxşı baxılacaq və yeni yoldaşları olacaq."
Eleanor kədərlənmişdi. Bu fikir heç xoşuna gəlməmişdi. "Onu tez-tez ziyarət edərik?" deyə soruşdu.
"Nənəm unutqan da olsa onunla danışmaq üçün çox darıxacağam."
Anası: -"Həftə sonları onu görməyə gedərik. Ona hədiyyələr də apararıq" -dedi.
Eleanor gülümsədi. -"Dondurma apara bilərik. Nənəm çiyələkli dondurmanı sevir.
Anası "Yaxşı, çiyələkli dondurma apararıq"-dedi.
Nənəsini qocalar evində ilk ziyarət edəndə Eleanor ağlamamaq üçün özünü güclə saxladı. -"Ana burada az haradasa hər kəs təkərli kürsüdə."
-"Təkərli kürsüdə olmaq məcburiyyətindədirlər. Yoxsa yıxılarlar, nənəni görəndə gülümsə və ona nə qədər gözəl göründüyünü söylə."
Nənə, günəşli salon dedikləri bir otağının küncündə tək otururdu. Çöldəki ağaclara baxırdı. Eleanor nənəsinə sarıldı. -"Bax nənə, sənə bir hədiyyə gətirdik" dedi.
"Çiyələkli dondurma, sənin ən sevdiyindən."
Nənə danışmadan qutunu və qaşığı əlinə alıb dondurma yeməyə başladı.
Anası Eleanor"a: -"Əminəm, bunu çox sevdi" deyərək onu rahatlaşdırmağa çalışdı. Eleanor: -"Amma sanki bizi tanımadı."
"Ona bir az zaman verməlisən. İndi yeni bir ətrafda və buna öyrəşməlidir."
Amma Nənəni bir sonrakı ziyarətdə də hər şey eyni idi. Nənə dondurmanı yeddi, onlara gülümsədi, amma heç bir şey söyləmədi.
Eleanor: -"Nənə mənim kim olduğumu bilirsənmi?" deyə soruşdu.
Nənə, -"Sən dondurma gətirən qızsan" -dedi.
Eleanor ona -"Bəli, amma mən Eleanorum, sənin nəvənəm. Məni xatırlamırsan?" deyib qollarını yaşlı qadının boyuna doladı.
Nənənin üzündə yüngül bir gülümsəmə meydana çıxdı. -"Xatırlamaqmı ? Əlbəttə xatırlayıram. Sən dondurma gətirən qızsan."
Eleanor, birdən-birə, nənəsini onu heç xatırlamayacağını anladı. Nənə, yalnız özünə aid bir dünyada, naməlum xatirələrlə və təkliklə dolu bir dünyada yaşayırdı.
Eleanor: -"Səni çox sevirəm nənə!" dedi.
Onda nənəsinin yanağından bir damla yaş süzüldüyünü gördü.
-"Sevgi" dedi. "Sevgini xatırlayıram"
Anası, -"Budur bir dənəm, onun bütün istədiyi bu. "Sevgi" dedi.
-"Onda mən də hər həftə sonu ona dondurma gətirəcəyəm və məni xatırlamasa belə ona sarılacağam."
Nə də olsa sevgini xatırlamaq kiminsə adını xatırlamaqdan daha əhəmiyyətli idi.
Eleanor anasından soruşdu: - "Nənəmin nəyi var? Əvvəl çox düz bir insan idi. İndi kədərli və ağlı qarışıq görünür və hər şeyi unudur."
Anası: - "Nənən qocalır. İndi sevgiyə hər zamankindən daha çox ehtiyacı var"-dedi.
- "Qocalmaq necə bir şeydir? Hər qocalan unutqanmı olar? Mən də elə olacağam?" - "Qocalan hər kəs unutqan olmaz, Eleanor. Nənənin Alzheimer xəstəliyinə tutulduğunu hesab edirik və bu onu daha unutqan edir. Ehtiyac duyduğu baxımı görməsi üçün onu bir xəstəxanaya aparmaq məcburiyyətində qala bilərik."
- "Amma ana, bu çox pisdir! Onda nənəm kiçik evi üçün darıxmaz?"
- "Hərhalda darıxar, amma edə biləcəyimiz başqa bir şey yoxdur. Orada ona yaxşı baxılacaq və yeni yoldaşları olacaq."
Eleanor kədərlənmişdi. Bu fikir heç xoşuna gəlməmişdi. "Onu tez-tez ziyarət edərik?" deyə soruşdu.
"Nənəm unutqan da olsa onunla danışmaq üçün çox darıxacağam."
Anası: -"Həftə sonları onu görməyə gedərik. Ona hədiyyələr də apararıq" -dedi.
Eleanor gülümsədi. -"Dondurma apara bilərik. Nənəm çiyələkli dondurmanı sevir.
Anası "Yaxşı, çiyələkli dondurma apararıq"-dedi.
Nənəsini qocalar evində ilk ziyarət edəndə Eleanor ağlamamaq üçün özünü güclə saxladı. -"Ana burada az haradasa hər kəs təkərli kürsüdə."
-"Təkərli kürsüdə olmaq məcburiyyətindədirlər. Yoxsa yıxılarlar, nənəni görəndə gülümsə və ona nə qədər gözəl göründüyünü söylə."
Nənə, günəşli salon dedikləri bir otağının küncündə tək otururdu. Çöldəki ağaclara baxırdı. Eleanor nənəsinə sarıldı. -"Bax nənə, sənə bir hədiyyə gətirdik" dedi.
"Çiyələkli dondurma, sənin ən sevdiyindən."
Nənə danışmadan qutunu və qaşığı əlinə alıb dondurma yeməyə başladı.
Anası Eleanor"a: -"Əminəm, bunu çox sevdi" deyərək onu rahatlaşdırmağa çalışdı. Eleanor: -"Amma sanki bizi tanımadı."
"Ona bir az zaman verməlisən. İndi yeni bir ətrafda və buna öyrəşməlidir."
Amma Nənəni bir sonrakı ziyarətdə də hər şey eyni idi. Nənə dondurmanı yeddi, onlara gülümsədi, amma heç bir şey söyləmədi.
Eleanor: -"Nənə mənim kim olduğumu bilirsənmi?" deyə soruşdu.
Nənə, -"Sən dondurma gətirən qızsan" -dedi.
Eleanor ona -"Bəli, amma mən Eleanorum, sənin nəvənəm. Məni xatırlamırsan?" deyib qollarını yaşlı qadının boyuna doladı.
Nənənin üzündə yüngül bir gülümsəmə meydana çıxdı. -"Xatırlamaqmı ? Əlbəttə xatırlayıram. Sən dondurma gətirən qızsan."
Eleanor, birdən-birə, nənəsini onu heç xatırlamayacağını anladı. Nənə, yalnız özünə aid bir dünyada, naməlum xatirələrlə və təkliklə dolu bir dünyada yaşayırdı.
Eleanor: -"Səni çox sevirəm nənə!" dedi.
Onda nənəsinin yanağından bir damla yaş süzüldüyünü gördü.
-"Sevgi" dedi. "Sevgini xatırlayıram"
Anası, -"Budur bir dənəm, onun bütün istədiyi bu. "Sevgi" dedi.
-"Onda mən də hər həftə sonu ona dondurma gətirəcəyəm və məni xatırlamasa belə ona sarılacağam."
Nə də olsa sevgini xatırlamaq kiminsə adını xatırlamaqdan daha əhəmiyyətli idi.
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: SiMPLe_GiRL | 
Baxış sayı : 453 | 
Rəylərin sayı (5) | 
29 sentyabr 2012
Müəllif: SiMPLe_GiRL | Baxış sayı : 453 | Rəylərin sayı (5) | 29 sentyabr 2012
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
