İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 52
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
Şikayətini bildir
www.nice.az » Sevgi Aləmi » Sevgi Sadəcə gözəllikdir
Sevgi Sadəcə gözəllikdir
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
Əvvəllər itirməyi düşündüyümdə böyük bir boşluq yaranardı
ürəyimdə,qorxardım..!
İtirdiklərimi düşünərdim...və bu zaman qorxmamaq üçün bir daha sevməməm lazım
olduğuna inanardım...
Amma bilmədiyimiz həyatlar da var. Bilmədiyimiz əhvalatlar.
Çoxumuz sevdiklərimizi itirməkdən qorxuruq çünki sevdiklərimiz
üçün yaşayırıq həyatı. Sırf
onları itirməmək üçün öz
həyatımızdan belə imtina edə
biləcəyimizə ina...nırıq.
Düşünmürük onların da ürəyinə o boşluğun
yerləşəcəyini…
Birini itirməkdən qorxmağa
başladığımız zaman onu nə
qədər sevdiyimizi də daha
yaxşı anlayırıq. Səhv etdiyimizi düşünürük, itirmə
ehtimalını…Qəribədir bəlkə...
amma məncə itirmək qorxusu
sevgini böyüdür.
Yaxşı amma sevib sevə
bilmədiyinə qərar verə bilməzsə insan..? O qərar verə
bilmədiyi üçün, onu çox sevən
birinin ağrı çəkdiyini
düşünsə..necə? Buna görə o
boşluq gəlib yerləşsə içinə?..
Sevə bilərmi həqiqətən? Atamı gördüm.Həqiqətən
yanımda idi. Halbuki bu qədər
zamandır mən o boşluğu bir
daha hiss etməmək üçün, bir
daha qorxmamaq üçün onu
sevmək istəməmişdim. Amma o an atamı həqiqətən
yanımda hiss etdiyim an
anladım ki əslində onun varlığı
içimdə ki boşluğu azaldır,
doldurur…O yanımdaykən çox
daha az qorxuram həyatdan! Bəzən başqa bir həyata
uzaqdan baxıram kimi hiss
edirəm özümü.Sevdikləri üçün
nələri gözə ala bilir insanlar.
Məsələn qarşılıq gözləmədən
sevə bilirlər.Yalnız sevmək, heç bir qarşılıq gözləmədən…
Yalnız sevmək yetə bilərmi
insana..? Məncə yetər. Çünki
artıq bilirəm ki sevmək, ciddi
bir işdir..!Bütün bir həyatı
doldura bilər, böyük bir ömrə yetə bilər.
Sırf biri bizi sevir deyə bütün
bir həyatımız dəyişə bilər.Bir
ümid yarana bilər.Sırf o bizi
sevir deyə imtina etdiyimiz
yerdən davam edə bilərik. Yorulmuşkən qaçmağa başlaya
bilərik.
Atama baxarkən, atamın
gözlərindən anladım məni nə
qədər çox sevdiyini.Mənim
üçün hər şeydən, öz həyatından belə imtina edə
biləcəyini, məni əsla tərk
etməyəcəyini gözlərindən
anladım.
Məni həmişə
qorxudan,içimdən ata bilmədiyim o boşluq kiçildi,
kiçildi, kiçildiVə yox oldu!
Xoşbəxtdim! Uzun zamandan
bəri ilk dəfə…Qorxmurdum!!!
Və bu zaman anladım ki,
itirməkdən qorxmağı buraxdığı zaman insan
həqiqətən sevə bilər ...!
ürəyimdə,qorxardım..!
İtirdiklərimi düşünərdim...və bu zaman qorxmamaq üçün bir daha sevməməm lazım
olduğuna inanardım...
Amma bilmədiyimiz həyatlar da var. Bilmədiyimiz əhvalatlar.
Çoxumuz sevdiklərimizi itirməkdən qorxuruq çünki sevdiklərimiz
üçün yaşayırıq həyatı. Sırf
onları itirməmək üçün öz
həyatımızdan belə imtina edə
biləcəyimizə ina...nırıq.
Düşünmürük onların da ürəyinə o boşluğun
yerləşəcəyini…
Birini itirməkdən qorxmağa
başladığımız zaman onu nə
qədər sevdiyimizi də daha
yaxşı anlayırıq. Səhv etdiyimizi düşünürük, itirmə
ehtimalını…Qəribədir bəlkə...
amma məncə itirmək qorxusu
sevgini böyüdür.
Yaxşı amma sevib sevə
bilmədiyinə qərar verə bilməzsə insan..? O qərar verə
bilmədiyi üçün, onu çox sevən
birinin ağrı çəkdiyini
düşünsə..necə? Buna görə o
boşluq gəlib yerləşsə içinə?..
Sevə bilərmi həqiqətən? Atamı gördüm.Həqiqətən
yanımda idi. Halbuki bu qədər
zamandır mən o boşluğu bir
daha hiss etməmək üçün, bir
daha qorxmamaq üçün onu
sevmək istəməmişdim. Amma o an atamı həqiqətən
yanımda hiss etdiyim an
anladım ki əslində onun varlığı
içimdə ki boşluğu azaldır,
doldurur…O yanımdaykən çox
daha az qorxuram həyatdan! Bəzən başqa bir həyata
uzaqdan baxıram kimi hiss
edirəm özümü.Sevdikləri üçün
nələri gözə ala bilir insanlar.
Məsələn qarşılıq gözləmədən
sevə bilirlər.Yalnız sevmək, heç bir qarşılıq gözləmədən…
Yalnız sevmək yetə bilərmi
insana..? Məncə yetər. Çünki
artıq bilirəm ki sevmək, ciddi
bir işdir..!Bütün bir həyatı
doldura bilər, böyük bir ömrə yetə bilər.
Sırf biri bizi sevir deyə bütün
bir həyatımız dəyişə bilər.Bir
ümid yarana bilər.Sırf o bizi
sevir deyə imtina etdiyimiz
yerdən davam edə bilərik. Yorulmuşkən qaçmağa başlaya
bilərik.
Atama baxarkən, atamın
gözlərindən anladım məni nə
qədər çox sevdiyini.Mənim
üçün hər şeydən, öz həyatından belə imtina edə
biləcəyini, məni əsla tərk
etməyəcəyini gözlərindən
anladım.
Məni həmişə
qorxudan,içimdən ata bilmədiyim o boşluq kiçildi,
kiçildi, kiçildiVə yox oldu!
Xoşbəxtdim! Uzun zamandan
bəri ilk dəfə…Qorxmurdum!!!
Və bu zaman anladım ki,
itirməkdən qorxmağı buraxdığı zaman insan
həqiqətən sevə bilər ...!
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: SiMPLe_GiRL | 
Baxış sayı : 679 | 
Rəylərin sayı (11) | 
18 sentyabr 2012
Müəllif: SiMPLe_GiRL | Baxış sayı : 679 | Rəylərin sayı (11) | 18 sentyabr 2012
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
