İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 226
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
Şikayətini bildir
www.nice.az » Sevgi Aləmi » Hər kəs üçün bir az xoşbəxtlik
Hər kəs üçün bir az xoşbəxtlik
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
Marci, ətrafındakıların çox sevdiyi insanlardan biriydi. Kefi hər vaxt yerində idi. Hər vaxt söyləyəcək müsbət bir şey tapardı. Hətta bəzən ətrafındakıları dəli oldurdu belə. Bu adam, bu halda belə necə optimist ola bilir? Biri necə olduğunu soruşsa, "Bomba kimiyəm" deyə cavab verərdi həmişə.. Marci bir təbii motivasiyaçı idi...
Yanında çalışanlardan biri, o gün, pis bir günündədirsə, Marcinin yanına qaçar, vəziyyətə necə müsbət baxılacağını izah edərdi. Bu tərzi pis düşündürürdü məni...
Bir gün Marciye getdim. Anlaya bilmirəm dedim, necə olar, hər vaxt, hər şərtdə bu qədər müsbət bir insan ola bilirsən. Necə bacarırsan bunu?
Hər səhər qalxdığımda öz özümə Marci bu gün iki seçimin var: Əhvalın ya yaxşı olacaq, ya pis- deyərəm. Əhvalımın yaxşı olmasını seçərəm. Pis bir şey olduğunda yenə iki seçimim var: Qurban olmaq, ya da dərs almaq. Mən başıma gələn pis şeylərdən dərs almağı seçərəm. Biri mənə bir şeydən şikayətə gəldiyində, yenə iki seçimim var. Şikayətini qəbul etmək, ya da ona həyatın müsbət yanlarını
göstərmək. Mən həyatın müsbət yanlarını göstərməyi seçərəm.
Yox canım, deyə etiraz etdim. Bu qədər asan yəni?
Bəli.. Asan dedi Marci. Həyat seçimlərdən ibarətdir. Hər vəziyyətdə bir seçim vardır. Sən hər vəziyyətdə necə davranacağını seçərsən. Sən insanların sənin rəftarından necə təsirlənəcəklərini seçərsən. Sən əhvalının, rəftarının yaxşı ya da pis olmasını seçərsən... Yəni sən, həyatını necə yaşayacağını seçərsən!..
Marcinin sözləri mənə olduqca təsir etdi. Onu, uzun illər görmədim. Amma, həyatımdakı talehsiz hadisələrə döyülmək yerinə, seçim etməyi seçdiyimdə həmişə onu xatırladım.
İllər sonra, Marcinin başına çox dadsız bir şey gəldi. Soyğun üçün gələn oğrular, çaxnaşmaya qapılıb, Jerryə də atəş açaraq vurmuşdular... Əməliyyatı 18 saat davam etmiş, həftələrcə reanimasiyada qalmışdı Marci. Xəstəxanadan buraxıldığında, güllələrin bəziləri hələ bədənindəymiş.
Mən onu, hadisədən altı ay sonra gördüm. Necəsən? deyə soruşduğumda, "Bomba kimiyəm" dedi. Hadisə əsnasında nələr hiss etdin Marci - dedim.
Yerdə yatarkən, iki seçimim var deyə düşündüm.. Ya yaşamağı seçəcəkdim, ya ölümü.. Mən yaşamağı seçdim.
Qorxmadınmı, şüurunu itirmədinmi? Təcili tibbi yardımla gələn sağlamlıq vəzifəliləri möcüzə insanlar idi. Hamı mənə, - yaxşılaşacaqsan maraqlanma- dedilər. Amma təcili xidmətin koridorlarında məni sürətlə apararkən həkimlərin və tibb bacılarının üzündəki ifadəni görüncə ilk dəfə qorxdum. Bu gözlər mənə, bu adam ölmüş deyirdi. Bir şeylər etməzsəm, bir az sonra ölü bir adam olacaqdım həqiqətən..
Nə etdin? - deyə maraqla soruşdum. Böyük bir tibb bacısı yanıma yaxınlaşdı və qışqıraraq hər hansı bir şeyə allergiyam olub olmadığını soruşdu. Bəli, var, deyə cavab verdim. Həkimlər və tibb bacıları maraqla susdular. Dərin bir nəfəs alaraq özümü yığışdırdım və qışqırdım: Mənim güllələrə allergiyam var !
Həkimlər və tibb bacıları gülməyə başladılar. Təkrar qışqırdım. Mən yaşamağı seçdim. Məni bir canlı kimi əməliyyat edin, ekspertiza edər kimi deyil !!!
Marci, tək həkimlərin böyük ustalıqları sayəsində deyil, öz müsbət rəftarının böyük
təsiri ilə yaşadı. Yaşaması mənə yeni dərs oldu.
Hər gün, həyatımızı dolu dolu yaşamağı seçmə şansımız və haqqımız olduğunu ondan öyrəndim. Və hər şeyin öz seçimimizə bağlı olduğunu..
Bu yazını oxudunuz. İndi iki seçiminiz var:
1. Unudub getmək.
2. Kəsib saxlamaq.
Siz hansını seçərdiniz?
Yanında çalışanlardan biri, o gün, pis bir günündədirsə, Marcinin yanına qaçar, vəziyyətə necə müsbət baxılacağını izah edərdi. Bu tərzi pis düşündürürdü məni...
Bir gün Marciye getdim. Anlaya bilmirəm dedim, necə olar, hər vaxt, hər şərtdə bu qədər müsbət bir insan ola bilirsən. Necə bacarırsan bunu?
Hər səhər qalxdığımda öz özümə Marci bu gün iki seçimin var: Əhvalın ya yaxşı olacaq, ya pis- deyərəm. Əhvalımın yaxşı olmasını seçərəm. Pis bir şey olduğunda yenə iki seçimim var: Qurban olmaq, ya da dərs almaq. Mən başıma gələn pis şeylərdən dərs almağı seçərəm. Biri mənə bir şeydən şikayətə gəldiyində, yenə iki seçimim var. Şikayətini qəbul etmək, ya da ona həyatın müsbət yanlarını
göstərmək. Mən həyatın müsbət yanlarını göstərməyi seçərəm.
Yox canım, deyə etiraz etdim. Bu qədər asan yəni?
Bəli.. Asan dedi Marci. Həyat seçimlərdən ibarətdir. Hər vəziyyətdə bir seçim vardır. Sən hər vəziyyətdə necə davranacağını seçərsən. Sən insanların sənin rəftarından necə təsirlənəcəklərini seçərsən. Sən əhvalının, rəftarının yaxşı ya da pis olmasını seçərsən... Yəni sən, həyatını necə yaşayacağını seçərsən!..
Marcinin sözləri mənə olduqca təsir etdi. Onu, uzun illər görmədim. Amma, həyatımdakı talehsiz hadisələrə döyülmək yerinə, seçim etməyi seçdiyimdə həmişə onu xatırladım.
İllər sonra, Marcinin başına çox dadsız bir şey gəldi. Soyğun üçün gələn oğrular, çaxnaşmaya qapılıb, Jerryə də atəş açaraq vurmuşdular... Əməliyyatı 18 saat davam etmiş, həftələrcə reanimasiyada qalmışdı Marci. Xəstəxanadan buraxıldığında, güllələrin bəziləri hələ bədənindəymiş.
Mən onu, hadisədən altı ay sonra gördüm. Necəsən? deyə soruşduğumda, "Bomba kimiyəm" dedi. Hadisə əsnasında nələr hiss etdin Marci - dedim.
Yerdə yatarkən, iki seçimim var deyə düşündüm.. Ya yaşamağı seçəcəkdim, ya ölümü.. Mən yaşamağı seçdim.
Qorxmadınmı, şüurunu itirmədinmi? Təcili tibbi yardımla gələn sağlamlıq vəzifəliləri möcüzə insanlar idi. Hamı mənə, - yaxşılaşacaqsan maraqlanma- dedilər. Amma təcili xidmətin koridorlarında məni sürətlə apararkən həkimlərin və tibb bacılarının üzündəki ifadəni görüncə ilk dəfə qorxdum. Bu gözlər mənə, bu adam ölmüş deyirdi. Bir şeylər etməzsəm, bir az sonra ölü bir adam olacaqdım həqiqətən..
Nə etdin? - deyə maraqla soruşdum. Böyük bir tibb bacısı yanıma yaxınlaşdı və qışqıraraq hər hansı bir şeyə allergiyam olub olmadığını soruşdu. Bəli, var, deyə cavab verdim. Həkimlər və tibb bacıları maraqla susdular. Dərin bir nəfəs alaraq özümü yığışdırdım və qışqırdım: Mənim güllələrə allergiyam var !
Həkimlər və tibb bacıları gülməyə başladılar. Təkrar qışqırdım. Mən yaşamağı seçdim. Məni bir canlı kimi əməliyyat edin, ekspertiza edər kimi deyil !!!
Marci, tək həkimlərin böyük ustalıqları sayəsində deyil, öz müsbət rəftarının böyük
təsiri ilə yaşadı. Yaşaması mənə yeni dərs oldu.
Hər gün, həyatımızı dolu dolu yaşamağı seçmə şansımız və haqqımız olduğunu ondan öyrəndim. Və hər şeyin öz seçimimizə bağlı olduğunu..
Bu yazını oxudunuz. İndi iki seçiminiz var:
1. Unudub getmək.
2. Kəsib saxlamaq.
Siz hansını seçərdiniz?
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: GHoSTMaN | 
Baxış sayı : 436 | 
Rəylərin sayı (6) | 
21 fevral 2012
Müəllif: GHoSTMaN | Baxış sayı : 436 | Rəylərin sayı (6) | 21 fevral 2012
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
