İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 124
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
Şikayətini bildir
www.nice.az » Sevgi Aləmi » Dənizçininin eşqi
Dənizçininin eşqi
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
Oturduğu bankdan durdu,üstündəki dənizçi üniformasını düzəltdi və şəhərin böyük vaqon statnsiyasındakı insanları incələməyə başladı.Gözləri o qizi axtarırdı,ürəyini çox yaxşı bildiyi amma üzünü heç görmədiyi,yaxasında gül olan o qızı.Ona olan ilgisi bundan 13 ay əvvəl Floridada bir kitabxanada başlamışdı.Rəflərdən aldığı bir kitabın içindəki yazıdan çox təsirlənmişdi.
Kitabdan yox,səhifələrdən birinin kənarında qələmlə yazılmış balaca notlardan.Yumuşaq əl yazısı,düşüncəli bir ruhu və insanın içinə işləyən bir xarakteri yansıtırdı.Kitabın baş səhifəsində o kitabı ən son oxuyan adamın adını gördü:Xanım Hollis Maynel.Bir az zaman ve çaba nəticəsində adresi tapdı.Xanım Maynell New York'ta yaşayırdı.Blanchard ona özünü tanıdan
və məktub dostu olmağı təklif edən bir məktub yazdı.Ertəsi gündə IKINCI DüNYA Müharibəsinə qatılmaq üçün Avropaya doğru yola düşdü.Daha sonrakı bir il bir ay boyunca bir birlərini məktuplarla tanıdılar.Hər məktub qəlblərinə düşən bir sevgi toxumuydu sanki.Bir romantizm başlayırdı.Blanchard qızdan bir şəkil istəmişdi,amma qız rədd etmişdi.
Özünü həqiqətən önəmsəyirdisə necə göründüyünün nə önəmi var idi?..Nəhayət Blanchardin Avropadan dönüş günü gəldi catdı.Ilk görüşmələrini təyin etdilər.New York vaqon stansiyasında axşam saat tam 7`de.``Məni tanəmağın üçün``-deyə yazmışdı qız məktubunda,``Pencəyimin yaxasında qırmızı bir gül taxılı olacaq``.Saat tam 7 idi ve Blanchard üzünü daha öncə heç görmədiyi
amma qəlbini sevdiyi o qırmızı güllü qızı axtarırdı
Hekayənin gerisini Bay Blancharddan dinləyək``Birdən gənc bir qızın mənə doğru yeridiyini hiss etdim,incə və uzun boylu,dalğalı sarı saçları o gözəl qulaqlarnın qabağından çiyinlərinə düşmüş...Çiçək rəngli mavi gözlü.Dodaqlarının və çənəsinin müntəzəm qıvrımları və qırmızı paltarı ilə insana sanki eşqi müjdələyən bir qız idi.Mən də ona doğru yeriməyə başladım.O qədər təəsirlənmişdim ki yaxasında gül
olub olmadığına baxmaq ağlıma belə gəlmədi.Ona yaxınlaşanda dodaqlarında xəfif bir gülümsəməyl mənə:``Mənimlə eyni tərəfəmi gedirsiz dənizçi?``-deyə fısıldadı.Hardasa huşsuz bir səkildə ona doğru bir addım daha atdım,və onda Hollis Mayneli gördüm.Qızın tam arxasında dururdu.40-nı çoxdan keçmiş,geriləməyə başlamiş,saçlarını papağının altına yığmış
Şişmana yaxın,qısa boylu,qalın biləkli,ayaqları topuxsuz ayaqqabılara gömülmüş.Başımı çevirdim,Qırmızı paltarlı qız sürətlə uzaqlaşırdı.Özümü ikiyə bölünmüş hiss etdim;arzularım qızı takip etməmi,ta içimdən gələn bir istək isə ruhu bir ildir mənə eşlik edən qadınla qalmamı söyləyirdi.Budur orda eləcə dururdu.Solğun, qırışıq sifəti kibar ve duyğulu,gözləri isti idi.
Cəkinmədim.Məni tanıması üçün mavi dəri cildli kitabı ona doğru tutdum.BU eşq ola bilməzdi,ama mütleq dəyərli,bəlkə eşqdəndə gözəl,çoxdan bəri minnətdar olduğum və olacağım dostluq kimi bir şey ola bilərdi.Qadını Salamladım,hər nə qədər gizlətməyə calışsamda tam bacarmadığım,təəssüflüyümü ,xəyal qırıqlığımı bəlli edən səsimlə``Mən Tegmen Jon Blanchard,sizdə Xanım
Maynell olmalısınız.Sizinlə görüşə bildiyim üçün çox şadam.Sizi yeməyə apara bilərəmmi? deyə soruşdum.Qadının üzüne bir gülümseme yayıldı:``Neden danışdığını bilmirəm cavan oğlan ``-dedi,amma bir az bundan qabaq buradan keçen qırmızı paltarlı qız bu qırmızı gülü yaxama taxmağımı xahiş etdi məndən,və əgər siz məni yeməyə dəvet edecek olsanız özünün sizi küçənin
qarşısındakı restoranda gözlediyini deməmi istədi.Dediyinə görə bu bir çeşid sınaq imiş... .
Ümidvaram ki, bəyəndiniz fikirləriniz
Kitabdan yox,səhifələrdən birinin kənarında qələmlə yazılmış balaca notlardan.Yumuşaq əl yazısı,düşüncəli bir ruhu və insanın içinə işləyən bir xarakteri yansıtırdı.Kitabın baş səhifəsində o kitabı ən son oxuyan adamın adını gördü:Xanım Hollis Maynel.Bir az zaman ve çaba nəticəsində adresi tapdı.Xanım Maynell New York'ta yaşayırdı.Blanchard ona özünü tanıdan
və məktub dostu olmağı təklif edən bir məktub yazdı.Ertəsi gündə IKINCI DüNYA Müharibəsinə qatılmaq üçün Avropaya doğru yola düşdü.Daha sonrakı bir il bir ay boyunca bir birlərini məktuplarla tanıdılar.Hər məktub qəlblərinə düşən bir sevgi toxumuydu sanki.Bir romantizm başlayırdı.Blanchard qızdan bir şəkil istəmişdi,amma qız rədd etmişdi.
Özünü həqiqətən önəmsəyirdisə necə göründüyünün nə önəmi var idi?..Nəhayət Blanchardin Avropadan dönüş günü gəldi catdı.Ilk görüşmələrini təyin etdilər.New York vaqon stansiyasında axşam saat tam 7`de.``Məni tanəmağın üçün``-deyə yazmışdı qız məktubunda,``Pencəyimin yaxasında qırmızı bir gül taxılı olacaq``.Saat tam 7 idi ve Blanchard üzünü daha öncə heç görmədiyi
amma qəlbini sevdiyi o qırmızı güllü qızı axtarırdı
Hekayənin gerisini Bay Blancharddan dinləyək``Birdən gənc bir qızın mənə doğru yeridiyini hiss etdim,incə və uzun boylu,dalğalı sarı saçları o gözəl qulaqlarnın qabağından çiyinlərinə düşmüş...Çiçək rəngli mavi gözlü.Dodaqlarının və çənəsinin müntəzəm qıvrımları və qırmızı paltarı ilə insana sanki eşqi müjdələyən bir qız idi.Mən də ona doğru yeriməyə başladım.O qədər təəsirlənmişdim ki yaxasında gül
olub olmadığına baxmaq ağlıma belə gəlmədi.Ona yaxınlaşanda dodaqlarında xəfif bir gülümsəməyl mənə:``Mənimlə eyni tərəfəmi gedirsiz dənizçi?``-deyə fısıldadı.Hardasa huşsuz bir səkildə ona doğru bir addım daha atdım,və onda Hollis Mayneli gördüm.Qızın tam arxasında dururdu.40-nı çoxdan keçmiş,geriləməyə başlamiş,saçlarını papağının altına yığmış
Şişmana yaxın,qısa boylu,qalın biləkli,ayaqları topuxsuz ayaqqabılara gömülmüş.Başımı çevirdim,Qırmızı paltarlı qız sürətlə uzaqlaşırdı.Özümü ikiyə bölünmüş hiss etdim;arzularım qızı takip etməmi,ta içimdən gələn bir istək isə ruhu bir ildir mənə eşlik edən qadınla qalmamı söyləyirdi.Budur orda eləcə dururdu.Solğun, qırışıq sifəti kibar ve duyğulu,gözləri isti idi.
Cəkinmədim.Məni tanıması üçün mavi dəri cildli kitabı ona doğru tutdum.BU eşq ola bilməzdi,ama mütleq dəyərli,bəlkə eşqdəndə gözəl,çoxdan bəri minnətdar olduğum və olacağım dostluq kimi bir şey ola bilərdi.Qadını Salamladım,hər nə qədər gizlətməyə calışsamda tam bacarmadığım,təəssüflüyümü ,xəyal qırıqlığımı bəlli edən səsimlə``Mən Tegmen Jon Blanchard,sizdə Xanım
Maynell olmalısınız.Sizinlə görüşə bildiyim üçün çox şadam.Sizi yeməyə apara bilərəmmi? deyə soruşdum.Qadının üzüne bir gülümseme yayıldı:``Neden danışdığını bilmirəm cavan oğlan ``-dedi,amma bir az bundan qabaq buradan keçen qırmızı paltarlı qız bu qırmızı gülü yaxama taxmağımı xahiş etdi məndən,və əgər siz məni yeməyə dəvet edecek olsanız özünün sizi küçənin
qarşısındakı restoranda gözlediyini deməmi istədi.Dediyinə görə bu bir çeşid sınaq imiş... .
Ümidvaram ki, bəyəndiniz fikirləriniz
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: DAN ULDUZU_ | 
Baxış sayı : 646 | 
Rəylərin sayı (10) | 
23 may 2011
Müəllif: DAN ULDUZU_ | Baxış sayı : 646 | Rəylərin sayı (10) | 23 may 2011
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
