Dakodje (A Team) - Sevgim..
Yadımdadı səninlə ilk tanış olmağım doqquzuncu sinif, uşaq idim. Hamının sənə olan sevgisinə, böyüklərin sənə olan sevgisinə uzaqdan baxmışdım həmişə amma indi özüm səninlə tanış olurdum. İlk toxunuşum yadımdadı. Dodağlarımla hiss elədim səni. Sevgimiz alovlandı, gözlərimin önünü tüstü bürüdü. Düşnürdüm, deyirdilər sevgi kordu yaqin bu o idi. Sadəcə qaranlıq əvəzinə duman gözlərimin önünü tuturdu. İlk əvvəl səninlə dərdlərimi bölüşmək istədim amma sonra sənə öyrəşdim. Sevgim dahada gücləndi. Əvvəl düşündüm səni sevməkdən vaz keçəcəm səni tərk etmək çətin olmayacaq amma günü-gündən sənə olan sevgim daha da çoxaldı. Neçə dəfə ayrılmaq istədim amma alınmadı. Sənə möhtac idim. Uzaq dura bilmirdim səndən. Hər dəfə kimsə yanımdan keçəndə sanki öz sevgisiylə səni mənim yadıma salırdı. Hələdə köynəklərimdən sənin iyin gəlirdi. Çox çəkməyən ayrılıqdan sonra yenə sənə qayıtdım. Bu səfər anlayırdım ki bu sevgim mənə zərər verir amma nə edim? Sevirdim. Ayrıla bilmirdim. Uzaqlaşa bilmirdim, bilsəmdəki məni zülmə vadar edir sevdiyim. Zaman keçdikcə sevgin əzab verdi.
Otuz səkkiz yaşım var və budur öldürür sevgin məni. Ağ ciyər xərcəngindən xəstəxanada yatıram. Həkimlərsə ömrümün sonuna üç ay qaldığını deyir. Bəlkədə səndən üç ay ayrı qalmağı bacarsaydım bu gün ömrümün sonuna üç ay qalmayacaqdı. Bax indi mən xəstəxanada, palatada yatıram, sən isə düz mənim yanımda dayanmısan və mən cürət edib sənə toxuna bilmirəm, düz külqabının yanında durub mənə baxırsan. Ehhh.. Və sən yenədə çəkicisən məni ölümə vadar edən məcburiyətim olan sevgim... Siqaret...