İstifadəçilər: 0
Robotlar: 0
Qonaqlar: 45
Saytda olan son 20 istifadəçi
Xocalı - 26.02.1992
![İmam Rzanın eşqinə [şeir]](/uploads/posts/1331367728_gg.jpg "İmam Rzanın eşqinə [şeir]")
Şikayətini bildir
www.nice.az » İslam Dünyası » İmam Hüseyn (ə) qiyamı və Kərbəla məktəbi
İmam Hüseyn (ə) qiyamı və Kərbəla məktəbi
Bu xəbəri dostlarınla paylaş:
Bu günlərdə hicri-qəməri ili ilə yeni il yəni məhərrəm ayını yaşamaqdayıq. Bu ayda müsəlman tarixinin ən şərəfli, qürurverici və eyni zamnda digər tərəfdən baxdıqda utancverici bir hadisə var. Bu hadisənin bir tərəfində İslam peyqəmbərinin (s.a.a) əziz və sevgili nəvəsi, böyük əxlaq və iman sahibi, cənnət cavanlarının ağası adlandırdığı İmam Huseyn (a.s.), digər tərəfdə isə şərab içən zinakar zülmkar, insanları günahsız yerə qətlə yetirən dindən xəbərsiz Müaviyənin oğlu lənətlik Yezid durur.
İmam Huseyn (a.s.) hicri-qəməri 4-cü ilin şəban ayının 3-də Mədinə şəhərində peyğəmbərin qızı həzrət Fatimənin (s.a.) və həzrət Əli (a.s.) ailəsində anadan olub. Şeyx Tusi və digər alimlər İmam Rzadan (a.s.) nəql ediblər ki, Rəsuləllah (s.a.a) Əsma binti Ümeysə İmamı gətirdib qundağını qucağına alıb dedi: "Ey Əba Əbdillah, sənin öldürülməyin mənə nə qədər ağırdır." Həzrət bunu deyib ağlamağa başladı. Əsma dedi: "Atam-anam sənə fəda olsun, bu nə xəbərdir? Birinci gün də bunu dediniz, bu gün də deyirsiniz və ağlayırsınız?"
Peyğəmbər (s.a.a.) buyurdu: "Bu əziz balam üçün ağlayıram ki, Bəni Üməyyədən olan bir dəstə kafir və zülmkar onu öldürəcəklər. Allah mənim şəfaətimi onlara nəsib etməsin. Onu dini məhv etmək istəyən bir adam öldürəcək və kafir olacaq. İlahi, İbrahimin (a.s.) səndən öz uşaqları üçün istəiyi şeyi (imamlığı) mən də bu iki oğlum (Həsən və Huseyn (a.s.)) üçün istəyirəm. İlahi, sən bu iki balamı və onları sevənləri sev. İlahi, hər kəs onlara düşmən olsa ona yer-göy dolana qədər lənət elə."
Müaviyə (l.ə.) imam Həsəni (a.s.) zəhərlətdirib şəhid etdikdən sonra on il müddətində İmam Huseyn (a.s.) imamlıq etdi. Müaviyə öləndən sonra yerinə oğlu Yezidi xəlifə qoydu. Yezid hakimiyyətini qəbul etdirmək üçün insanlara ona beyət etmək məqsədilə məktublar yazmağa başladı. Bu məktublaradan birini də İmam Huseynə (a.s.) yazdı.Təbiidir ki, İmam Huseyn (a.s.) Yezidin qeyri qanuni hakimiyyətini qəbul etmədi. Çünki Yezid kimi əxlaqsız, islamdan xəbərsiz bir insan müsəlmanlara rəhbərlik etməyə layiq deyildi. Bəni üməyyənin anti xidməti nəticəsində islam aradan getmək üzrə idi. Artıq zülm, ədalətsizlik, əxlaqsızlıq yezidin simasında adi bir hal hesab olunurdu. Özünü müsəlmanların əmiri sayan Yezidin araq içib məsciddə namaz qılmağı adi hal idi. Hətta o, bəzən iki rəkətlik namazı dörd rəkətdə qılırdı.
İmam (a.s.) onsuz da şəhid ediləcəyini bilirdi. Çünki Yezid hər yerə imamı şəhid etmək üçün gizli adamlar göndərmişdi. Yezid Mədinə valisinə, "Huseyndən (a.s.) mənim xilafətim üçün beyət istə, itaətsizlik etdiyi halda başını şama göndər." İmam (a.s.) müsəlman aləmində ən təhlükəsiz yer sayılan Məkkəyə sığındı. Təxminən 4 ay Məkkədə yaşadı. İmamın (a.s.) bu hərəkətini eşidənlər yanına gəlib onunla birgə yezidə qarşı vuruşacaqlarını bildirdilər. İmam (a.s.) həcc əməllərini yerinə yetirdikdən sonra İraqa doğru yola düşdü. Çünki bir vaxtlar atası hz. Əli (a.s.) bu şəhərdən xilafəti idarə etmişdi və burada çoxlu tərəfdarı var idi. İmam (a.s.) da Kufədən çoxlu məktublar alırdı. İmam (a.s.) əmisi oğlu Müslüm ibn Əqili ora göndərib vəziyyəti öyrənmək istəyirdi.
Yolda İmam Huseyni (a.s.) görənlər kufəyə getməməsini deyirdilər. Çünki Yezidin fitnə qoşunu hər yeri bürümüşdü. Lakin İmam (a.s.) "mən hara getsəm harada olsam məni öldürəcəklərini bilirəm. Qanımın tökülməsilə Kəbənin hörməti aradan getməsin deyə Məkkədən uzaqlaşmışam" deyirdi.
Müslüm Kufədən 12 mindən çox camaatın İmama (a.s.) dəvət məktubunu göndərdi və onu Kufəyə dəvət etdi. Lakin Yezidin hədələri və qətilləri camaatı fikrindən döndərdi. Yezid Müslümü tutdurub amansızcasına qətlə yetirdi. O İmama (a.s.) son vəziyyəti bildirə bilmədi. İmam (a.s.) isə kufəyə doğru gəlirdi.
İmam Huseynin (a.s.) Kərbəlaya hansı gündə daxil olması barədə ixtilaf vardır ki, onlardan ən düzgünü hicri-qəməri 61-ci ilinin məhərrəm ayının 2-də daxil olmasıdır. İmam o əraziyə çatanda soruşdu: "Bu torpağın adı nədir?" Dedilər: Bura Kərbəla deyirlər.
İmam (a.s.) Kərbəla adını eşidəndə dedi: "İlahi,sənə pənah gətirirəm kərb (qəm) və bəladan."
İmam (a.s.) sonra buyurdu: "Bura qəm, bəla, möhnət və əziyyət yeridir. Düşün yerə ki, bura bizim məskəninmiz və xeyməgahımızdır. Bu torpaq bizim qanımızın töküldüyü yerdir. Bu məkanda bizim qəbirlərimiz qazılacaq. Bunu cəddim Rəsuləllah (s.a.a.) mənə xəbər verib." İmam (a.s.) bu yerdə yerləşdi. O,heç yüz nəfər belə olmayan tərəfdarı ilə 40 minə yaxın qoşunla üz-üzə durmuşdu. Yezidin bu bölgə üzrə numayəndəsi İbn Ziyad qoşuna Ömər sədi başçı təyin etmişdi. Bu məlunla İmamın (a.s.) arasında bəzi söhbətlərdə olurdu. Ömər Səd İmamla (a.s.) döyüşə girməyə tərəddüd edirdi. Lakin İbn Ziyad bir məktub yazıb İmamı (a.s.) qəti surətdə şəhid etməyi tapşırdı. Məktubu Şimr ilə ona göndərdi.
Məhərrəmin doqquzunda döyüşə girmək istəyən Ömərdən İmam (a.s.) bir gün möhlət istədi və bu gecə səhərə kimi ibadət etmək istədiyini bildirdi. Səhəri gün Aşura günü bir tərəfdə bir həftə susuz, ac olan İmamın (a.s.) çox az dəstəsi, digər tərəfdə 40 minə yaxın yaxşı silahlanmış İbn Ziyadın qoşunu. Ömər Səd fərat çayına 400 nəfər dəstə qoyub İmamın ailəsinə su verilməməsinə əmr vermişdi. Döyüşün qızğın vaxtında Hz. Abbas (a.s.) su dalınca getdi, su içmək istəyəndə susuz körpələr yadına düşdü tuluğu doldurub gətirmək istəyirdi. Lakin məlunlar hz. Abbası oxlarla yaraladılar. Bu qeyrət nümunəsi hər şeyə dözərək mübarizə edir onları bir-bir cəhənnəmə göndərirdi. Zalımlar əvvəlcə onun bir qolunu, sonra isə ikincisini də bədənindən ayırdılar. Həzrət tuluğu dişləri ilə tutdu. Lakin çoxsayılı dəstə həzrəti şəhid etdilər.
İmamın (a.s.) yanında kişilərlə yanaşı bacısı Zeynəb və Ümmu-Gülsüm, İmam Həsənin (a.s.) övladları, xəstə İmam Zeynaləbidin (a.s.) və digərləri var idi.
İmam gecə azsayılı tərəfdarlarına axrıncı sözlərini deyərək bildirdi sabah çox ağır gündür hamımız şəhid olacağıq. Kim istəyir tam azaddır gedə bilər. Sonra işıqları söndürdü ki, gedənlər utanmasınlar. Sabahı gün İmamın (a.s.) qoşununda da 32 süvari 40 piyada qaldı. Bunların içində əks tərəfdən keçənlər də var idi. Məşhur Hürr də bunların içində idi. 2-3 saat çəkən döyüşdə İmam (a.s.) tərəfdarlarını bir-bir itirirdi. Onların içində hələ qundağda olan Əliəsğər də var idi. Bütün dəstəsini itirən İmam (a.s.) növbənin ona çatdığını gördü. O, bacısı hz. Zeynəbi (s.a.) çağırıb ona təsəlli verərək buyurdu: "Bacı mən səni and verirəm və gərək sən mənim andıma əməl edəsən. Bacı,mən öldürüləndən sonra mənim ölümümə görə yaxanı cırmayasan, üzünü cırmaqlamayasan. Mənim şəhadətimə vaveyla deyib fəryad etməyəsən."
Döyüşə girən İmam Huseyn (a.s.) hansı tərəfə hücüm edirdisə ona yaxın düşməyə heç kəs cürət etmirdi. Uzaqdan oxlarla yaralanan İmam (a.s.) onlardan çoxunu da cəhənnəmə göndərirdi.
Yalnız qalan İmam Huseyn (a.s.) şeytan ordusunun zərbələri ilə taqətdən düşüb yerə yıxıldı. İbn Ziyad İmamın (a.s.) başını gətirənə çoxlu pul və məqam vəd etmişdi. Yalnız məlun Şimr İmama (a.s.) yaxınlaşıb başını kəsmək istədikdə İmamın (a.s.) boğazını kəsə bilmədi. İmam ona lənət deyib bildirdi: "Sən bilmirsən ki, oranı cəddim Rəsuləllah (s.a.a.) öpüb arxadan kəs." Şimr İmamın Mübarək başını arxadan kəsdi.
İmam (a.s.) şəhid olandan sonra məlunlar xeymələri yandırıb qadınları qarət etdilər. Hətta qadınların zinət əşyalarını da aldılar və onlari əzizlərinin kəsilmiş başları ilə birgə İbn Ziyadın sarayına, ordan da paytaxt Şama Yezidin yanına apardılar. Yol boyu başları nizəyə taxaraq nümayiş etdirdilər. Peyğəmbərin (s.a.a.) əhli beytini camaat daşlarla yaralayır və digər hərəkətlərlə təhqir edirdilər. İmamın (a.s.) ailəsi bunlara səbr edib dözürdü.
Zeynəb (s.a.) şəhərləri keçərkən Yezidin əxlaqsız hərəkətlərini camaata çatdırırdı. Şamda Yezidin sarayında bu böyük əxlaq sahibi xəlifənin iç üzünü camaata çatdırdı. İmam Zenalabidini (a.s.) də o Yezidin əlindən qurtardı. Yezid biabır olacağını görüb onları Mədinəyə yola saldı.
Nə idi imam Huseynin (a.s.) mübarizəsinin mənası? Niyə o, az bir dəstə ilə böyük qoşuna qarşı müharibəyə qalxdı? Bu bir tayfa müharibəsi idimi? 14 əsr bundan qabaq baş verən hadisəyə niyə yas saxlayırq? Və s bu kimi suallarla qarşılşırıq.
Əvvəla İmam (a.s.) qiyam etməsəydi də onu şəhid edəcəkdilər. Yezidin cəsusları bunun üçün məqam axtarırdılar. İmam (a.s.) İslamın aradan getdiyini, Peyğəmbərin (s.a.a.) sünnəsinin məhv olduğunu, əxlaqsızlığın, zülmün tüğyan etdiyini görürdü. Ən ağırı da buna qarşı mübarizə aparan yox idi və bu hərəkətlər islamın adına yazılırdı. Yezid şərab içib camaatın qabağında durub namaz qılırdı. İmam "zillət bizdən uzaqdır deyirdi." Bizim kimilər Yezid kimilərlə heç vaxt barışmaz, mən qiyam etməsəm ədalətsizliyə qarşı heç vaxt mübarizə olmayacaq deyirdi. Əgər İmam (a.s.) qiyam etməsəydi islam bu gün ki, kimi vüsət almazdı.
Biz ona görə həm də İmamı yad edirik ki, bizim torpaqlarımız işğal altındadır, məscidlərimiz işğaldadır, atalarımızın qəbri dağıdılır. Biz bu məktəbdən dərs alıb zülmlə barışmamağı öyrənməliyik. Bu gün bəzi yerlərdə zəncir vurmaqla, bədənə zərər verməklə imamı yada salırlar, imama (a.s.) sevgilərini bildirirlər. Yalnız aşura günü İmam (a.s.) yada düşür. Məhərrəmlik çıxdıqdan sonra isə öz pis işlərimizə davam edirik. İmamı (a.s.) sevən əsl müsəlman onun əxlaq məktəbindən yararlanıb öz həyatında tətbiq eməlidir. Vətəni, milləti, ailəsi və dini yolunda hər şeydən keçməyə hazır olmalıdır. İmam Peyğəmbərin (s.a.a.) sünnəsi, dini üçün canını qurban verməyi özünə şərəf bildi. İmamı sevən əsl müsəlman namaz qılmalı, haramdan uzaq durmalı. Öz canını ucuz bilib cəhənnəmə doğru getməməlidir!
Muhamməd (s.a.a.) peyğəmbər buyurub: "Huseynə ağlayan gözlər Qiyamət Günü ağlamaz."
"Hər kəs Huseyn əleyhissəlamı şəhadətindən sonra ziyarət etsə ona cənnət vacib olar."
"Ey əhli-beyt! Allah sizdən çirkinliyi (günahı) yox etmək və sizi tərtəmiz (pak) etmək istər!
(Əhzab 33)
Allah yanında ən hörmətli olanınız Allahdan ən çox qorxanınız, pis əməllərdən ən çox çəkinəninizdir.
(Əl –Hucurat 13)
Allah bizə İmam Huseynin (a.s.) əxlaq məktəbindən dərs almağı nəsib etsin. Amin!!
İmam Huseyn (a.s.) hicri-qəməri 4-cü ilin şəban ayının 3-də Mədinə şəhərində peyğəmbərin qızı həzrət Fatimənin (s.a.) və həzrət Əli (a.s.) ailəsində anadan olub. Şeyx Tusi və digər alimlər İmam Rzadan (a.s.) nəql ediblər ki, Rəsuləllah (s.a.a) Əsma binti Ümeysə İmamı gətirdib qundağını qucağına alıb dedi: "Ey Əba Əbdillah, sənin öldürülməyin mənə nə qədər ağırdır." Həzrət bunu deyib ağlamağa başladı. Əsma dedi: "Atam-anam sənə fəda olsun, bu nə xəbərdir? Birinci gün də bunu dediniz, bu gün də deyirsiniz və ağlayırsınız?"
Peyğəmbər (s.a.a.) buyurdu: "Bu əziz balam üçün ağlayıram ki, Bəni Üməyyədən olan bir dəstə kafir və zülmkar onu öldürəcəklər. Allah mənim şəfaətimi onlara nəsib etməsin. Onu dini məhv etmək istəyən bir adam öldürəcək və kafir olacaq. İlahi, İbrahimin (a.s.) səndən öz uşaqları üçün istəiyi şeyi (imamlığı) mən də bu iki oğlum (Həsən və Huseyn (a.s.)) üçün istəyirəm. İlahi, sən bu iki balamı və onları sevənləri sev. İlahi, hər kəs onlara düşmən olsa ona yer-göy dolana qədər lənət elə."
Müaviyə (l.ə.) imam Həsəni (a.s.) zəhərlətdirib şəhid etdikdən sonra on il müddətində İmam Huseyn (a.s.) imamlıq etdi. Müaviyə öləndən sonra yerinə oğlu Yezidi xəlifə qoydu. Yezid hakimiyyətini qəbul etdirmək üçün insanlara ona beyət etmək məqsədilə məktublar yazmağa başladı. Bu məktublaradan birini də İmam Huseynə (a.s.) yazdı.Təbiidir ki, İmam Huseyn (a.s.) Yezidin qeyri qanuni hakimiyyətini qəbul etmədi. Çünki Yezid kimi əxlaqsız, islamdan xəbərsiz bir insan müsəlmanlara rəhbərlik etməyə layiq deyildi. Bəni üməyyənin anti xidməti nəticəsində islam aradan getmək üzrə idi. Artıq zülm, ədalətsizlik, əxlaqsızlıq yezidin simasında adi bir hal hesab olunurdu. Özünü müsəlmanların əmiri sayan Yezidin araq içib məsciddə namaz qılmağı adi hal idi. Hətta o, bəzən iki rəkətlik namazı dörd rəkətdə qılırdı.
İmam (a.s.) onsuz da şəhid ediləcəyini bilirdi. Çünki Yezid hər yerə imamı şəhid etmək üçün gizli adamlar göndərmişdi. Yezid Mədinə valisinə, "Huseyndən (a.s.) mənim xilafətim üçün beyət istə, itaətsizlik etdiyi halda başını şama göndər." İmam (a.s.) müsəlman aləmində ən təhlükəsiz yer sayılan Məkkəyə sığındı. Təxminən 4 ay Məkkədə yaşadı. İmamın (a.s.) bu hərəkətini eşidənlər yanına gəlib onunla birgə yezidə qarşı vuruşacaqlarını bildirdilər. İmam (a.s.) həcc əməllərini yerinə yetirdikdən sonra İraqa doğru yola düşdü. Çünki bir vaxtlar atası hz. Əli (a.s.) bu şəhərdən xilafəti idarə etmişdi və burada çoxlu tərəfdarı var idi. İmam (a.s.) da Kufədən çoxlu məktublar alırdı. İmam (a.s.) əmisi oğlu Müslüm ibn Əqili ora göndərib vəziyyəti öyrənmək istəyirdi.
Yolda İmam Huseyni (a.s.) görənlər kufəyə getməməsini deyirdilər. Çünki Yezidin fitnə qoşunu hər yeri bürümüşdü. Lakin İmam (a.s.) "mən hara getsəm harada olsam məni öldürəcəklərini bilirəm. Qanımın tökülməsilə Kəbənin hörməti aradan getməsin deyə Məkkədən uzaqlaşmışam" deyirdi.
Müslüm Kufədən 12 mindən çox camaatın İmama (a.s.) dəvət məktubunu göndərdi və onu Kufəyə dəvət etdi. Lakin Yezidin hədələri və qətilləri camaatı fikrindən döndərdi. Yezid Müslümü tutdurub amansızcasına qətlə yetirdi. O İmama (a.s.) son vəziyyəti bildirə bilmədi. İmam (a.s.) isə kufəyə doğru gəlirdi.
İmam Huseynin (a.s.) Kərbəlaya hansı gündə daxil olması barədə ixtilaf vardır ki, onlardan ən düzgünü hicri-qəməri 61-ci ilinin məhərrəm ayının 2-də daxil olmasıdır. İmam o əraziyə çatanda soruşdu: "Bu torpağın adı nədir?" Dedilər: Bura Kərbəla deyirlər.
İmam (a.s.) Kərbəla adını eşidəndə dedi: "İlahi,sənə pənah gətirirəm kərb (qəm) və bəladan."
İmam (a.s.) sonra buyurdu: "Bura qəm, bəla, möhnət və əziyyət yeridir. Düşün yerə ki, bura bizim məskəninmiz və xeyməgahımızdır. Bu torpaq bizim qanımızın töküldüyü yerdir. Bu məkanda bizim qəbirlərimiz qazılacaq. Bunu cəddim Rəsuləllah (s.a.a.) mənə xəbər verib." İmam (a.s.) bu yerdə yerləşdi. O,heç yüz nəfər belə olmayan tərəfdarı ilə 40 minə yaxın qoşunla üz-üzə durmuşdu. Yezidin bu bölgə üzrə numayəndəsi İbn Ziyad qoşuna Ömər sədi başçı təyin etmişdi. Bu məlunla İmamın (a.s.) arasında bəzi söhbətlərdə olurdu. Ömər Səd İmamla (a.s.) döyüşə girməyə tərəddüd edirdi. Lakin İbn Ziyad bir məktub yazıb İmamı (a.s.) qəti surətdə şəhid etməyi tapşırdı. Məktubu Şimr ilə ona göndərdi.
Məhərrəmin doqquzunda döyüşə girmək istəyən Ömərdən İmam (a.s.) bir gün möhlət istədi və bu gecə səhərə kimi ibadət etmək istədiyini bildirdi. Səhəri gün Aşura günü bir tərəfdə bir həftə susuz, ac olan İmamın (a.s.) çox az dəstəsi, digər tərəfdə 40 minə yaxın yaxşı silahlanmış İbn Ziyadın qoşunu. Ömər Səd fərat çayına 400 nəfər dəstə qoyub İmamın ailəsinə su verilməməsinə əmr vermişdi. Döyüşün qızğın vaxtında Hz. Abbas (a.s.) su dalınca getdi, su içmək istəyəndə susuz körpələr yadına düşdü tuluğu doldurub gətirmək istəyirdi. Lakin məlunlar hz. Abbası oxlarla yaraladılar. Bu qeyrət nümunəsi hər şeyə dözərək mübarizə edir onları bir-bir cəhənnəmə göndərirdi. Zalımlar əvvəlcə onun bir qolunu, sonra isə ikincisini də bədənindən ayırdılar. Həzrət tuluğu dişləri ilə tutdu. Lakin çoxsayılı dəstə həzrəti şəhid etdilər.
İmamın (a.s.) yanında kişilərlə yanaşı bacısı Zeynəb və Ümmu-Gülsüm, İmam Həsənin (a.s.) övladları, xəstə İmam Zeynaləbidin (a.s.) və digərləri var idi.
İmam gecə azsayılı tərəfdarlarına axrıncı sözlərini deyərək bildirdi sabah çox ağır gündür hamımız şəhid olacağıq. Kim istəyir tam azaddır gedə bilər. Sonra işıqları söndürdü ki, gedənlər utanmasınlar. Sabahı gün İmamın (a.s.) qoşununda da 32 süvari 40 piyada qaldı. Bunların içində əks tərəfdən keçənlər də var idi. Məşhur Hürr də bunların içində idi. 2-3 saat çəkən döyüşdə İmam (a.s.) tərəfdarlarını bir-bir itirirdi. Onların içində hələ qundağda olan Əliəsğər də var idi. Bütün dəstəsini itirən İmam (a.s.) növbənin ona çatdığını gördü. O, bacısı hz. Zeynəbi (s.a.) çağırıb ona təsəlli verərək buyurdu: "Bacı mən səni and verirəm və gərək sən mənim andıma əməl edəsən. Bacı,mən öldürüləndən sonra mənim ölümümə görə yaxanı cırmayasan, üzünü cırmaqlamayasan. Mənim şəhadətimə vaveyla deyib fəryad etməyəsən."
Döyüşə girən İmam Huseyn (a.s.) hansı tərəfə hücüm edirdisə ona yaxın düşməyə heç kəs cürət etmirdi. Uzaqdan oxlarla yaralanan İmam (a.s.) onlardan çoxunu da cəhənnəmə göndərirdi.
Yalnız qalan İmam Huseyn (a.s.) şeytan ordusunun zərbələri ilə taqətdən düşüb yerə yıxıldı. İbn Ziyad İmamın (a.s.) başını gətirənə çoxlu pul və məqam vəd etmişdi. Yalnız məlun Şimr İmama (a.s.) yaxınlaşıb başını kəsmək istədikdə İmamın (a.s.) boğazını kəsə bilmədi. İmam ona lənət deyib bildirdi: "Sən bilmirsən ki, oranı cəddim Rəsuləllah (s.a.a.) öpüb arxadan kəs." Şimr İmamın Mübarək başını arxadan kəsdi.
İmam (a.s.) şəhid olandan sonra məlunlar xeymələri yandırıb qadınları qarət etdilər. Hətta qadınların zinət əşyalarını da aldılar və onlari əzizlərinin kəsilmiş başları ilə birgə İbn Ziyadın sarayına, ordan da paytaxt Şama Yezidin yanına apardılar. Yol boyu başları nizəyə taxaraq nümayiş etdirdilər. Peyğəmbərin (s.a.a.) əhli beytini camaat daşlarla yaralayır və digər hərəkətlərlə təhqir edirdilər. İmamın (a.s.) ailəsi bunlara səbr edib dözürdü.
Zeynəb (s.a.) şəhərləri keçərkən Yezidin əxlaqsız hərəkətlərini camaata çatdırırdı. Şamda Yezidin sarayında bu böyük əxlaq sahibi xəlifənin iç üzünü camaata çatdırdı. İmam Zenalabidini (a.s.) də o Yezidin əlindən qurtardı. Yezid biabır olacağını görüb onları Mədinəyə yola saldı.
Nə idi imam Huseynin (a.s.) mübarizəsinin mənası? Niyə o, az bir dəstə ilə böyük qoşuna qarşı müharibəyə qalxdı? Bu bir tayfa müharibəsi idimi? 14 əsr bundan qabaq baş verən hadisəyə niyə yas saxlayırq? Və s bu kimi suallarla qarşılşırıq.
Əvvəla İmam (a.s.) qiyam etməsəydi də onu şəhid edəcəkdilər. Yezidin cəsusları bunun üçün məqam axtarırdılar. İmam (a.s.) İslamın aradan getdiyini, Peyğəmbərin (s.a.a.) sünnəsinin məhv olduğunu, əxlaqsızlığın, zülmün tüğyan etdiyini görürdü. Ən ağırı da buna qarşı mübarizə aparan yox idi və bu hərəkətlər islamın adına yazılırdı. Yezid şərab içib camaatın qabağında durub namaz qılırdı. İmam "zillət bizdən uzaqdır deyirdi." Bizim kimilər Yezid kimilərlə heç vaxt barışmaz, mən qiyam etməsəm ədalətsizliyə qarşı heç vaxt mübarizə olmayacaq deyirdi. Əgər İmam (a.s.) qiyam etməsəydi islam bu gün ki, kimi vüsət almazdı.
Biz ona görə həm də İmamı yad edirik ki, bizim torpaqlarımız işğal altındadır, məscidlərimiz işğaldadır, atalarımızın qəbri dağıdılır. Biz bu məktəbdən dərs alıb zülmlə barışmamağı öyrənməliyik. Bu gün bəzi yerlərdə zəncir vurmaqla, bədənə zərər verməklə imamı yada salırlar, imama (a.s.) sevgilərini bildirirlər. Yalnız aşura günü İmam (a.s.) yada düşür. Məhərrəmlik çıxdıqdan sonra isə öz pis işlərimizə davam edirik. İmamı (a.s.) sevən əsl müsəlman onun əxlaq məktəbindən yararlanıb öz həyatında tətbiq eməlidir. Vətəni, milləti, ailəsi və dini yolunda hər şeydən keçməyə hazır olmalıdır. İmam Peyğəmbərin (s.a.a.) sünnəsi, dini üçün canını qurban verməyi özünə şərəf bildi. İmamı sevən əsl müsəlman namaz qılmalı, haramdan uzaq durmalı. Öz canını ucuz bilib cəhənnəmə doğru getməməlidir!
Muhamməd (s.a.a.) peyğəmbər buyurub: "Huseynə ağlayan gözlər Qiyamət Günü ağlamaz."
"Hər kəs Huseyn əleyhissəlamı şəhadətindən sonra ziyarət etsə ona cənnət vacib olar."
"Ey əhli-beyt! Allah sizdən çirkinliyi (günahı) yox etmək və sizi tərtəmiz (pak) etmək istər!
(Əhzab 33)
Allah yanında ən hörmətli olanınız Allahdan ən çox qorxanınız, pis əməllərdən ən çox çəkinəninizdir.
(Əl –Hucurat 13)
Allah bizə İmam Huseynin (a.s.) əxlaq məktəbindən dərs almağı nəsib etsin. Amin!!
Biz Sizə qeydiyyatdan keçməyi və ya öz adınız ilə sayta daxil olmağı məsləhət görürük.
| 
Müəllif: Menekşe | 
Baxış sayı : 625 | 
Rəylərin sayı (10) | 
7 may 2013
Müəllif: Menekşe | Baxış sayı : 625 | Rəylərin sayı (10) | 7 may 2013
|
| ||||
|
|
Səhifəni çap et
Məlumat
"Qonaq" kimi daxil olan ziyarətçilər saytda rəylərin bildirə bilməzlər.Zəhmət olmasa qeydiyyatdan keçin və ya öz hesabınızla sayta daxil olun!
