Əllamə Məclisi (r.ə) Həyatul qulub adlı əsərində isməti belə təyin edir;
"ismət Peyğəmbər və İmamların ömürünün başlanğıcından sonuna qədər böyük, kiçik bütün günahlardan qorunmaları və bu günahları etməmələridir.

Ustad Cəfər Sübhani İlahiyyat adlı əsərində belə yazır; ismət eqoist bir sifət və insanın içinə aid bir gücdür. Bu sifət sahibini yalnız günah işləməkdən deyil hətta günah əməliyyata/işləmə fikirindən belə uzaq məbləğ.

Başqa bir deyişlə ismət batini olaraq Allahdan qorxma halətidir ki şəxsi günah işləmə fikirindən belə qoruyar.

Ustad Misbah Yəzdi Cəfər Sübhaninin yuxarıdakı tərifini qəbul edərək, sonunda belə bir oynağa etməkdədir.
"İsmətin səbəbi Allahın təmiz və saleh qullarına olan xüsusi inayəti nəticəs(n)i onların güclü bir imana sahib olmaları və varlıqların gerçək yüzünü tam olaraq dərk etmələridir."

Bir başqa tərifdə belə deyilmişdir; "İsmət sahibini günah və səhvə yol verməkdən qoruyan bir gücdür. Belə ki, bir vacibi tərk etməyə və ya bir günahı işləməyə qüdrəti olduğu halda bunları etməməkdədir. Əgər bu qüdrət haqqında danışılan olmasaydı ismətin nə təriflənəcək istiqaməti olar nədə savaba layiq olardı."

Bir başqa tərifdə isə belə deyilmişdir; Günahsız təqva baxımından elə bir həddə çatır ki, şəhvət, həva və həvəs ona qalib gəlmir. Şəriət və islami hökmlərdə elə bir elmi səviyyəyə çatar ki, qətiliklə heç bir şəkildə səhv və səhvə düşməməkdədir.

Şəhid Ustad Mürtəza Mütəhhəri (r.ə) "vəhy və Peyğəmbərlik" adlı əsərində belə deyir; "İsmət günah və səhvdən məhfuz qalmaqdır. Yəni, günahsız nə eqoist istəklərinin arzusuna qapılar nə də öz işlərində səhv və səhvə düşər. Onların bu şəkildə günah qarşısında məhfuz qalmaları onlarda tam bir güvənin doğulmasına səbəb olar."
ismət

Ustad Məhəmməd Hüseyn Hüseyni Tehrani "İmam şinasi (c. 1, s. 79) adlı əsərində isməti belə təyin edir; "İsmət gücü Allahın Peyğəmbər və imamlara olan hədiyyəsidir. Digər elmlərə bənzəməyən bir cür bacarıq, könül və ürək ilə əlaqədar bir halətdir. Heç bir zaman şüur və duyğulara məğlub olmaz. Heç bir zaman, bir an belə olsa yuxuda və ya oyanıqkən, çətinlik və asanlıqda, çətinlik və rahatlıqda təbii səbəblərə məğlub olmazlar. Bu cür bir elm yalnız şüur qüvvətinə məğlub olmamaqla qalmayıb əksinə onların hamısını ələ alaraq öz əmrləri istiqamətində istifadə edər. Onların (şüur vs. kimi güclərin) heç bir qaytarma gücləri yoxdur. Bundan ötəri bu elm və nur sahibini davamlı olaraq günah və səhv etməkdən qoruyar."

Edilən təriflərdən ümumiyyətlə bu tərifi çıxarmaq mümkündür; İsmət, elmi ölçüdə səhv və səhvdən bəri olmağa və eyni şəkildə əməli ölçüdə günah və səhvdən uzaq dayanmağa deyilir.

İsmətin üç ölçü və dərəcəsi vardır;

a) Vəhyi alışda isməti Peyğəmbərlər Allah tərəfindən özünə verilən vəhy hökmlərini harfiyen götürməkdə və zəbt etməkdədir. Nəticədə, Peyğəmbərlər həqiqətləri tanıtmaqda alimdir və səhv etməzlər.

b) Vəhyi təbliğ etmədəki ismət: Peyğəmbərlər və ismət sifətinə sahib olanlar dinin hökmlərini təbliğ etdiyində əsla səhv və səhv etməz, haqqı saxlamaz, dinini satmaz və Rəbbindən ona vəhy olan ilahi əmr və hökmləri harfiyen təbliğ edərlər. Tək söz ilə vəhyi şərhdə ən kiçik bir səhv etməzlər.

c) Əməldə ismət; Peyğəmbərlər və ismət sifətinə sahib olanlar Rəbbi tərəfindən özlərinə vəhy olunan əmrlərə yəni fərzlərə, sünnələrə, haramlara və məkruhlara əskiksiz olaraq riayət edərlər. Yəni vəzifələrinə əməl etmədə ən kiçik bir səhv etməzlər.